برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا، به نالههای شِکوهآمیز من گوش فرا ده و جانم را از دست دشمنان حفظ فرما. | 1 |
לַמְנַצֵּחַ מִזְמוֹר לְדָוִֽד׃ שְׁמַע־אֱלֹהִים קוֹלִי בְשִׂיחִי מִפַּחַד אוֹיֵב תִּצֹּר חַיָּֽי׃ |
در مقابل توطئهٔ شریران که فتنه بر پا میکنند، از من محافظت کن. | 2 |
תַּסְתִּירֵנִי מִסּוֹד מְרֵעִים מֵרִגְשַׁת פֹּעֲלֵי אָֽוֶן׃ |
آنها زبان خود را همچون شمشیر، تیز کردهاند و به جای تیر و کمان با سخنان تلخ مجهز شدهاند | 3 |
אֲשֶׁר שָׁנְנוּ כַחֶרֶב לְשׁוֹנָם דָּֽרְכוּ חִצָּם דָּבָר מָֽר׃ |
تا از کمینگاههای خود ناگهان به انسان بیگناه شبیخون زنند. | 4 |
לִירֹת בַּמִּסְתָּרִים תָּם פִּתְאֹם יֹרֻהוּ וְלֹא יִירָֽאוּ׃ |
آنها یکدیگر را در انجام دادن نقشههای شرورانهٔ خود تشویق میکنند. دربارهٔ اینکه کجا دامهای خود را کار بگذارند با هم مشورت مینمایند، و میگویند: «هیچکس نمیتواند اینها را ببیند.» | 5 |
יְחַזְּקוּ־לָמוֹ ׀ דָּבָר רָע יְֽסַפְּרוּ לִטְמוֹן מוֹקְשִׁים אָמְרוּ מִי יִרְאֶה־לָּֽמוֹ׃ |
آنها نقشهٔ شوم طرح میکنند و میگویند: «نقشهٔ ما نقصی ندارد!» فکر و دل انسان چقدر حیلهگر است! | 6 |
יַחְפְּֽשׂוּ עוֹלֹת תַּמְנוּ חֵפֶשׂ מְחֻפָּשׂ וְקֶרֶב אִישׁ וְלֵב עָמֹֽק׃ |
اما خدا این بدکاران را هدف تیرهایش قرار خواهد داد و آنها در یک چشم به هم زدن نقش زمین خواهند شد. | 7 |
וַיֹּרֵם אֱלֹהִים חֵץ פִּתְאוֹם הָיוּ מַכּוֹתָֽם׃ |
آری، آنها طعمهٔ سخنان زشت خود خواهند شد. کسانی که آنها را بینند با تمسخر سر خود را تکان خواهند داد. | 8 |
וַיַּכְשִׁילוּהוּ עָלֵימוֹ לְשׁוֹנָם יִתְנֹדְדוּ כׇּל־רֹאֵה בָֽם׃ |
ایشان خواهند ترسید و دربارهٔ کارهای خدا تفکر خواهند نمود و آنها را برای دیگران تعریف خواهند کرد. | 9 |
וַיִּֽירְאוּ כׇּל־אָדָם וַיַּגִּידוּ פֹּעַל אֱלֹהִים וּֽמַעֲשֵׂהוּ הִשְׂכִּֽילוּ׃ |
عادلان در خداوند شادی کنند و بر او توکل نمایند؛ همهٔ پاکدلان او را ستایش کنند! | 10 |
יִשְׂמַח צַדִּיק בַּיהֹוָה וְחָסָה בוֹ וְיִתְהַלְלוּ כׇּל־יִשְׁרֵי־לֵֽב׃ |