مزامیر 64

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا، به ناله‌های شِکوه‌آمیز من گوش فرا ده و جانم را از دست دشمنان حفظ فرما.

For the leader. A psalm of David. Hear, O my God, the voice of my lament: guard my life from the dread of the foe.

2 در مقابل توطئهٔ شریران که فتنه بر پا می‌کنند، از من محافظت کن.

Hide me from villains who secretly plot, from the blustering throng of the workers of evil,

3 آنها زبان خود را همچون شمشیر، تیز کرده‌اند و به جای تیر و کمان با سخنان تلخ مجهز شده‌اند

who have sharpened their tongue like a sword, and aimed bitter words like arrows,

4 تا از کمینگاههای خود ناگهان به انسان بی‌گناه شبیخون زنند.

which from ambush they launch at the blameless, shooting swiftly and unafraid.

5 آنها یکدیگر را در انجام دادن نقشه‌های شرورانهٔ خود تشویق می‌کنند. دربارهٔ اینکه کجا دامهای خود را کار بگذارند با هم مشورت می‌نمایند، و می‌گویند: «هیچ‌کس نمی‌تواند اینها را ببیند.»

They strengthen their wicked purpose, they tell of the snares they have hidden, they say to themselves, ‘Who can see?’

6 آنها نقشهٔ شوم طرح می‌کنند و می‌گویند: «نقشهٔ ما نقصی ندارد!» فکر و دل انسان چقدر حیله‌گر است!

They think out their crimes full cunningly hidden deep in their crafty hearts.

7 اما خدا این بدکاران را هدف تیرهایش قرار خواهد داد و آنها در یک چشم به هم زدن نقش زمین خواهند شد.

But God with his arrow will shoot them, swiftly shall they be smitten.

8 آری، آنها طعمهٔ سخنان زشت خود خواهند شد. کسانی که آنها را بینند با تمسخر سر خود را تکان خواهند داد.

For their tongue he will bring them to ruin, all will shudder with horror at the sight of them.

9 ایشان خواهند ترسید و دربارهٔ کارهای خدا تفکر خواهند نمود و آنها را برای دیگران تعریف خواهند کرد.

Then every person, touched to awe, as they ponder what God has wrought, will tell the tale of his deeds.

10 عادلان در خداوند شادی کنند و بر او توکل نمایند؛ همهٔ پاکدلان او را ستایش کنند!

In the Lord shall the righteous rejoice, in him shall they take refuge; and all the true-hearted shall glory.