< مزامیر 63 >

مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست. 1
Псалом Давидів, коли він був у пустелі Юдейській. Боже, Ти – мій Бог, Тебе я пристрасно шукаю. Душа моя спрагла Тебе, тіло моє тужить за Тобою у землі висохлій і виснаженій, де немає води.
تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام. 2
Так я споглядав Тебе у святилищі, щоб побачити могутність Твою і славу.
محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد، 3
Бо милість Твоя краща від [самого] життя, [тому] вуста мої хвалитимуть Тебе.
و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد. 4
Я благословлятиму Тебе, поки житиму, в ім’я Твоє піднесу мої руки.
جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد. 5
Неначе лоєм і олією, насичується душа моя, і вуста мої радісно прославляють Тебе,
شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم. 6
коли я згадую Тебе на моєму ложі, у нічні години роздумую про Тебе.
تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد. 7
Бо Ти був мені допомогою, і в тіні Твоїх крил я радітиму.
همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود. 8
Прилинула до Тебе душа моя, правиця ж Твоя підтримує мене.
اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛ 9
А ті, хто прагне загибелі для душі моєї, нехай зійдуть у глибини землі.
در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد. 10
Нехай віддані мечу, вони стануть здобиччю лисиць.
اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد. 11
Цар же нехай радіє Богом, нехай прославляють Його всі, хто Ним присягає, та замовкнуть вуста тих, хто промовляє неправду.

< مزامیر 63 >