مزامیر 63

1 مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست.

Bože! ti si Bog moj, k tebi ranim, žedna je tebe duša moja, za tobom èezne tijelo moje u zemlji suhoj, žednoj i bezvodnoj.

2 تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام.

Tako bih te ugledao u svetinji, da bih vidio silu tvoju i slavu tvoju.

3 محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد،

Jer je dobrota tvoja bolja od života. Usta bi moja hvalila tebe;

4 و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد.

Tako bih te blagosiljao za života svoga, u ime tvoje podigao bih ruke svoje.

5 جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد.

Kao salom i uljem nasitila bi se duša moja, i radosnijem glasom hvalila bi te usta moja.

6 شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم.

Kad te se sjeæam na postelji, sve noæne straže razmišljam o tebi.

7 تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد.

Jer si ti pomoæ moja, i u sjenu krila tvojih veselim se.

8 همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود.

Duša se moja prilijepila za tebe, desnica tvoja drži me.

9 اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛

Koji traže pogibao duši mojoj, oni æe otiæi pod zemlju.

10 در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد.

Izginuæe od maèa, i dopašæe lisicama.

11 اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد.

A car æe se veseliti o Bogu, hvaliæe se svaki koji se kune njim, kad se zatisnu usta onima koji govore laž.