< مزامیر 63 >

مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست. 1
Ein salme av David, då han var i Juda øydemark. Gud, du er min Gud, eg søkjer deg tidleg; mi sjæl tyrster etter deg, mitt kjøt lengtar etter deg i eit turt land som ligg i vanmagt utan vatn.
تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام. 2
Soleis hev eg set etter deg i heilagdomen til å sjå di kraft og di æra.
محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد، 3
For di miskunn er betre enn livet, mine lippor skal prisa deg.
و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد. 4
Soleis vil eg lova deg so lenge eg liver, i ditt namn vil eg lyfta upp mine hender.
جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد. 5
Som av merg og feitt skal mi sjæl verta mett, og med lovsyngjande lippor skal min munn prisa deg.
شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم. 6
Når eg kjem deg i hug på mitt lægje, tenkjer eg på deg i nattevakterne.
تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد. 7
For du hev vore hjelp for meg, i skuggen av dine vengjer kann eg fegnast.
همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود. 8
Mi sjæl heng fast ved deg; di høgre hand held meg uppe.
اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛ 9
Men dei som stend meg etter livet og vil tyna det, dei skal koma til dei nedste djup i jordi.
در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد. 10
Dei skal verta yvergjevne til sverdmagt, verta til ran for revar.
اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد. 11
Men kongen skal gleda seg i Gud; kvar den som sver ved honom, skal prisa seg sæl, for ljugararne skal verta målbundne.

< مزامیر 63 >