< مزامیر 63 >

مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست. 1
(다윗의 시. 유다 광야에 있을 때에) 하나님이여, 주는 나의 하나님이시라 내가 간절히 주를 찾되 물이 없어 마르고 곤핍한 땅에서 내 영혼이 주를 갈망하며 내 육체가 주를 앙모하나이다
تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام. 2
내가 주의 권능과 영광을 보려 하여 이와 같이 성소에서 주를 바라보았나이다
محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد، 3
주의 인자가 생명보다 나으므로 내 입술이 주를 찬양할 것이라
و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد. 4
이러므로 내 평생에 주를 송축하며 주의 이름으로 인하여 내 손을 들리이다
جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد. 5
골수와 기름진 것을 먹음과 같이 내 영혼이 만족할 것이라 내 입이 기쁜 입술로 주를 찬송하되
شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم. 6
내가 나의 침상에서 주를 기억하며 밤중에 주를 묵상할 때에 하오리니
تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد. 7
주는 나의 도움이 되셨음이라 내가 주의 날개 그늘에서 즐거이 부르리이다
همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود. 8
나의 영혼이 주를 가까이 따르니 주의 오른손이 나를 붙드시거니와
اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛ 9
나의 영혼을 찾아 멸하려 하는 저희는 땅 깊은 곳에 들어가며
در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد. 10
칼의 세력에 붙인바 되어 시랑의 밥이 되리이다
اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد. 11
왕은 하나님을 즐거워하리니 주로 맹세한 자마다 자랑할 것이나 거짓말 하는 자의 입은 막히리로다

< مزامیر 63 >