< مزامیر 63 >

مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست. 1
Dávid zsoltára, mikor a Júda pusztájában volt. Isten! én Istenem vagy te, jó reggel kereslek téged; téged szomjúhoz lelkem, téged sóvárog testem a kiaszott, elepedt földön, a melynek nincs vize;
تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام. 2
Hogy láthassalak téged a szent helyen, szemlélvén a te hatalmadat és dicsőségedet.
محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد، 3
Hiszen a te kegyelmed jobb az életnél: az én ajakim hadd dicsérjenek téged.
و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد. 4
Áldanálak ezért életem fogytáig; a te nevedben emelném fel kezeimet.
جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد. 5
Mintha zsírral és kövérséggel telnék meg lelkem, mikor víg ajakkal dicsérhet téged az én szájam!
شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم. 6
Ha reád gondolok ágyamban: őrváltásról őrváltásra rólad elmélkedem;
تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد. 7
Mert segítségem voltál, és a te szárnyaidnak árnyékában örvendeztem.
همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود. 8
Ragaszkodik hozzád az én lelkem; a te jobbod megtámogat engem.
اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛ 9
Azok pedig, a kik veszedelemre keresik lelkemet, a föld mélységeibe jutnak.
در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد. 10
Szablya martalékaiul esnek el, és a rókáknak lesznek eledelei.
اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد. 11
A király pedig örvendezni fog Istenben; dicséri őt mindaz, a ki ő reá esküszik; mert bedugatik a hazugok szája.

< مزامیر 63 >