مزامیر 63

1 مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست.

מזמור לדוד בהיותו במדבר יהודה ב אלהים אלי אתה-- אשחרך צמאה לך נפשי-- כמה לך בשרי בארץ-ציה ועיף בלי-מים

2 تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام.

כן בקדש חזיתך-- לראות עזך וכבודך

3 محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد،

כי-טוב חסדך מחיים שפתי ישבחונך

4 و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد.

כן אברכך בחיי בשמך אשא כפי

5 جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد.

כמו חלב ודשן תשבע נפשי ושפתי רננות יהלל-פי

6 شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم.

אם-זכרתיך על-יצועי-- באשמרות אהגה-בך

7 تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد.

כי-היית עזרתה לי ובצל כנפיך ארנן

8 همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود.

דבקה נפשי אחריך בי תמכה ימינך

9 اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛

והמה--לשואה יבקשו נפשי יבאו בתחתיות הארץ

10 در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد.

יגירהו על-ידי-חרב מנת שעלים יהיו

11 اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد.

והמלך ישמח באלהים יתהלל כל-הנשבע בו כי יסכר פי דוברי-שקר