< مزامیر 63 >

مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست. 1
Ein Psalm Davids, als er in der Wüste Judah war. Gott, mein Gott bist Du, nach Dir suche ich frühe, nach Dir dürstet meine Seele, nach Dir schmachtet mein Fleisch im Lande der Dürre, und wenn matt, ohne Wasser.
تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام. 2
So habe ich nach dir im Heiligtum geschaut, um Deine Stärke und Herrlichkeit zu sehen.
محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد، 3
Denn besser als Leben ist Deine Barmherzigkeit. Meine Lippen sollen Dich preisen.
و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد. 4
So will ich segnen Dich in meinem Leben, will in Deinem Namen meine Hände erheben.
جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد. 5
Gleich wie an Fett und an Feistem sich sättigt meine Seele, und mit Lippen der Lobpreisung lobt Dich mein Mund,
شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم. 6
Wenn Deiner ich gedenke auf meiner Lagerstätte, in Nachtwachen sinne über Dich,
تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد. 7
Daß Du mir Beistand warst, darum lobpreise ich im Schatten Deiner Flügel.
همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود. 8
An Dir hängt meine Seele, mich erhält Deine Rechte.
اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛ 9
Sie aber, die nach meiner Seele trachten, sie zu zerstören: Laß sie kommen in der Erde Unterstes.
در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد. 10
Lasse sie durch die Hand des Schwertes vergehen, Schakalen zum Anteil werden.
اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد. 11
Der König aber wird fröhlich sein in Gott, und jeder sich rühmen, der bei Ihm schwört, wenn der Mund wird verstopft denen, so Lüge reden.

< مزامیر 63 >