مزامیر 63

1 مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست.

A Psalm of David, in his being in the wilderness of Judah. O God, Thou [art] my God, earnestly do I seek Thee, Thirsted for Thee hath my soul, Longed for Thee hath my flesh, In a land dry and weary, without waters.

2 تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام.

So in the sanctuary I have seen Thee, To behold Thy strength and Thine honour.

3 محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد،

Because better [is] Thy kindness than life, My lips do praise Thee.

4 و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد.

So I bless Thee in my life, in Thy name I lift up my hands.

5 جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد.

As [with] milk and fatness is my soul satisfied, And [with] singing lips doth my mouth praise.

6 شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم.

If I have remembered Thee on my couch, In the watches — I meditate on Thee.

7 تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد.

For Thou hast been a help to me, And in the shadow of Thy wings I sing.

8 همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود.

Cleaved hath my soul after Thee, On me hath Thy right hand taken hold.

9 اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛

And they who for desolation seek my soul, Go in to the lower parts of the earth.

10 در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد.

They cause him to run on the edge of the sword, A portion for foxes they are.

11 اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد.

And the king doth rejoice in God, Boast himself doth every one swearing by Him, But stopped is the mouth of those speaking lies!