< مزامیر 63 >

مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست. 1
A Psalm by David, when he was in the desert of Judah. God, you are my God. I will earnestly seek you. My soul thirsts for you. My flesh longs for you, in a dry and weary land, where there is no water.
تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام. 2
So I have seen you in the sanctuary, watching your power and your glory.
محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد، 3
Because your loving kindness is better than life, my lips shall praise you.
و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد. 4
So I will bless you while I live. I will lift up my hands in your name.
جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد. 5
My soul shall be satisfied as with the richest food. My mouth shall praise you with joyful lips,
شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم. 6
when I remember you on my bed, and think about you in the night watches.
تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد. 7
For you have been my help. I will rejoice in the shadow of your wings.
همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود. 8
My soul stays close to you. Your right hand holds me up.
اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛ 9
But those who seek my soul to destroy it shall go into the lower parts of the earth.
در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد. 10
They shall be given over to the power of the sword. They shall be jackal food.
اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد. 11
But the king shall rejoice in God. Everyone who swears by him will praise him, for the mouth of those who speak lies shall be silenced.

< مزامیر 63 >