< مزامیر 63 >

مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست. 1
“A psalm of David, when he was in the wilderness of Judah.” O God! thou art my God! earnestly do I seek thee! My soul thirsteth, my flesh longeth for thee, In a dry, thirsty land. where is no water!
تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام. 2
Thus I look toward thee in thy sanctuary, To behold thy power and thy glory!
محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد، 3
For thy loving-kindness is better than life; Therefore my lips shall praise thee!
و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد. 4
Thus will I bless thee, while I live; In thy name will I lift up my hands!
جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد. 5
My soul shall be satisfied as with marrow and fatness, And with joyful lips my mouth shall praise thee,
شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم. 6
When I think of thee upon my bed, And meditate on thee in the night-watches.
تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد. 7
For thou art my help, And in the shadow of thy wings I rejoice.
همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود. 8
My soul cleaveth to thee; Thy right hand holdeth me up.
اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛ 9
While they who seek to destroy my life Shall themselves go down into the depths of the earth.
در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد. 10
They shall be given up to the sword, And be a portion for jackals.
اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد. 11
But the king shall rejoice in God; All that swear by him shall be honored; But the mouth of liars shall be stopped.

< مزامیر 63 >