مزامیر 63

1 مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست.

A Psalm of David, when he was in the wilderness of Idumea. O God, my God, I cry to you early; my soul has thirsted for you: how often has my flesh [longed] after you, in a barren and trackless and dry land!

2 تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام.

Thus have I appeared before you in the sanctuary, that I might see your power and your glory.

3 محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد،

For your mercy is better than life: my lips shall praise you.

4 و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد.

Thus will I bless you during my life: I will lift up my hands in your name.

5 جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد.

Let my soul be filled as with marrow and fatness; and [my] joyful lips shall praise your name.

6 شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم.

Forasmuch as I have remembered you on my bed: in the early seasons I have meditated on you.

7 تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد.

For you have been my helper, and in the shelter of your wings will I rejoice.

8 همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود.

My soul has kept very close behind you: your right hand has upheld me.

9 اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛

But they vainly sought after my soul; they shall go into the lowest parts o the earth.

10 در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد.

They shall be delivered up to the power of the sword; they shall be portions for foxes.

11 اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد.

But the king shall rejoice in God; every one that swears by him shall be praised; for the mouth of them that speak unjust things has been stopped.