< مزامیر 63 >

مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست. 1
A Psalm of David, when he was in the wilderness of Judah. O God, thou [art] my God; early will I seek thee: my soul thirsteth for thee, my flesh longeth for thee in a dry and thirsty land, where no water is;
تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام. 2
To see thy power and thy glory, so [as] I have seen thee in the sanctuary.
محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد، 3
Because thy lovingkindness [is] better than life, my lips shall praise thee.
و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد. 4
Thus will I bless thee while I live: I will lift up my hands in thy name.
جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد. 5
My soul shall be satisfied as [with] marrow and fatness; and my mouth shall praise [thee] with joyful lips:
شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم. 6
When I remember thee upon my bed, [and] meditate on thee in the [night] watches.
تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد. 7
Because thou hast been my help, therefore in the shadow of thy wings will I rejoice.
همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود. 8
My soul followeth hard after thee: thy right hand upholdeth me.
اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛ 9
But those [that] seek my soul, to destroy [it], shall go into the lower parts of the earth.
در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد. 10
They shall fall by the sword: they shall be a portion for foxes.
اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد. 11
But the king shall rejoice in God; every one that sweareth by him shall glory: but the mouth of them that speak lies shall be stopped.

< مزامیر 63 >