مزامیر 63

1 مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست.

O God, you are my God; early will I seek you: my soul thirsts for you, my flesh longs for you in a dry and thirsty land, where no water is;

2 تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام.

To see your power and your glory, so as I have seen you in the sanctuary.

3 محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد،

Because your loving kindness is better than life, my lips shall praise you.

4 و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد.

Thus will I bless you while I live: I will lift up my hands in your name.

5 جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد.

My soul shall be satisfied as with marrow and fatness; and my mouth shall praise you with joyful lips:

6 شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم.

When I remember you on my bed, and meditate on you in the night watches.

7 تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد.

Because you have been my help, therefore in the shadow of your wings will I rejoice.

8 همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود.

My soul follows hard after you: your right hand upholds me.

9 اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛

But those that seek my soul, to destroy it, shall go into the lower parts of the earth.

10 در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد.

They shall fall by the sword: they shall be a portion for foxes.

11 اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد.

But the king shall rejoice in God; every one that swears by him shall glory: but the mouth of them that speak lies shall be stopped.