مزامیر 63

1 مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست.

A psalm of David when he was in the desert of Edom. O God, my God, to thee do I watch at break of day. For thee my soul hath thirsted; for thee my flesh, O how many ways!

2 تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام.

In a desert land, and where there is no way, and no water: so in the sanctuary have I come before thee, to see thy power and thy glory.

3 محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد،

For thy mercy is better than lives: thee my lips shall praise.

4 و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد.

Thus will I bless thee all my life long: and in thy name I will lift up my hands.

5 جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد.

Let my soul be filled as with marrow and fatness: and my mouth shall praise thee with joyful lips.

6 شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم.

If I have remembered thee upon my bed, I will meditate on thee in the morning:

7 تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد.

Because thou hast been my helper. And I will rejoice under the covert of thy wings:

8 همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود.

My soul hath stuck close to thee: thy right hand hath received me.

9 اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛

But they have sought my soul in vain, they shall go into the lower parts of the earth:

10 در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد.

They shall be delivered into the hands of the sword, they shall be the portions of foxes.

11 اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد.

But the king shall rejoice in God, all they shall be praised that swear by him: because the mouth is stopped of them that speak wicked things.