< مزامیر 63 >

مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست. 1
En Salme af David, da han var i Judas Ørken.
تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام. 2
Gud, du er min Gud, dig søger jeg, efter dig tørster min Sjæl, efter dig længes mit Kød i et tørt, vansmægtende, vandløst Land
محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد، 3
(saaledes var det, jeg saa dig i Helligdommen) for at skue din Vælde og Ære;
و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد. 4
thi din Naade er bedre end Liv, mine Læber skal synge din Pris.
جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد. 5
Da vil jeg love dig hele mit Liv, opløfte Hænderne i dit Navn,
شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم. 6
Som med fede Retter mættes min Sjæl, med jublende Læber priser min Mund dig,
تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد. 7
naar jeg kommer dig i Hu paa mit Leje, i Nattevagterne tænker paa dig;
همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود. 8
thi du er blevet min Hjælp, og jeg jubler i dine Vingers Skygge.
اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛ 9
Dig klynger min Sjæl sig til, din højre holder mig fast.
در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد. 10
Forgæves staar de mig efter Livet, i Jordens Dyb skal de synke,
اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد. 11
gives i Sværdets Vold og vorde Sjakalers Bytte. Men Kongen glædes i Gud; enhver, der sværger ved ham, skal juble, thi Løgnernes Mund skal lukkes.

< مزامیر 63 >