مزامیر 63

1 مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست.

大衛在猶大曠野的時候，作了這詩。 上帝啊，你是我的上帝， 我要切切地尋求你， 在乾旱疲乏無水之地，我渴想你； 我的心切慕你。

2 تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام.

我在聖所中曾如此瞻仰你， 為要見你的能力和你的榮耀。

3 محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد،

因你的慈愛比生命更好， 我的嘴唇要頌讚你。

4 و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد.

我還活的時候要這樣稱頌你； 我要奉你的名舉手。

5 جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد.

我在床上記念你， 在夜更的時候思想你； 我的心就像飽足了骨髓肥油， 我也要以歡樂的嘴唇讚美你。

6 شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم.

7 تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد.

因為你曾幫助我， 我就在你翅膀的蔭下歡呼。

8 همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود.

我心緊緊地跟隨你； 你的右手扶持我。

9 اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛

但那些尋索要滅我命的人 必往地底下去；

10 در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد.

他們必被刀劍所殺， 被野狗所吃。

11 اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد.

但是王必因上帝歡喜。 凡指着他發誓的必要誇口， 因為說謊之人的口必被塞住。