مزامیر 63

1 مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست.

大卫在犹大旷野的时候，作了这诗。 神啊，你是我的 神， 我要切切地寻求你， 在干旱疲乏无水之地，我渴想你； 我的心切慕你。

2 تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام.

我在圣所中曾如此瞻仰你， 为要见你的能力和你的荣耀。

3 محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد،

因你的慈爱比生命更好， 我的嘴唇要颂赞你。

4 و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد.

我还活的时候要这样称颂你； 我要奉你的名举手。

5 جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد.

我在床上记念你， 在夜更的时候思想你； 我的心就像饱足了骨髓肥油， 我也要以欢乐的嘴唇赞美你。

6 شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم.

7 تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد.

因为你曾帮助我， 我就在你翅膀的荫下欢呼。

8 همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود.

我心紧紧地跟随你； 你的右手扶持我。

9 اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛

但那些寻索要灭我命的人 必往地底下去；

10 در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد.

他们必被刀剑所杀， 被野狗所吃。

11 اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد.

但是王必因 神欢喜。 凡指着他发誓的必要夸口， 因为说谎之人的口必被塞住。