مزامیر 60

1 برای رهبر سرایندگان. در مایۀ «سوسن شهادت». غزل داوود دربارۀ زمانی که با اَرام نَهَرَین و اَرام صوبه جنگید و یوآب بازگشته دوازده هزار نفر از اَدومیان را در درۀ نَمک کُشت. ای خدا، تو ما را طرد کرده‌ای، ما را پراکنده ساخته و بر ما خشمگین بوده‌ای؛ اما اینک به سوی ما بازگرد.

למנצח על-שושן עדות מכתם לדוד ללמד ב בהצותו את ארם נהרים-- ואת-ארם צובה וישב יואב ויך את-אדום בגיא-מלח-- שנים עשר אלף ג אלהים זנחתנו פרצתנו אנפת תשובב לנו

2 زمین را لرزان ساخته و آن را شکافته‌ای؛ شکافهایش را به هم آور، زیرا نزدیک است متلاشی شود.

הרעשתה ארץ פצמתה רפה שבריה כי-מטה

3 به قوم برگزیده‌ات سختیهای فراوان داده‌ای؛ ما را همچون افراد مست گیج و سرگردان نموده‌ای.

הראית עמך קשה השקיתנו יין תרעלה

4 اما برای کسانی که تو را گرامی می‌دارند پرچمی افراشته‌ای تا آنان را در مقابل تیرهای دشمن در امان داری.

נתתה ליראיך נס להתנוסס-- מפני קשט סלה

5 ای خدایی که ما را دوست داری، با قدرت خویش ما را نجات ده و دعای ما را اجابت فرما.

למען יחלצון ידידיך הושיעה ימינך ועננו (וענני)

6 خدا در قدوسیت خویش سخن گفته و فرموده است: «با شادی شهر شکیم را قسمت می‌کنم و دشت سوکوت را اندازه می‌گیرم.

אלהים דבר בקדשו--אעלזה אחלקה שכם ועמק סכות אמדד

7 جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من؛ افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من.

לי גלעד ולי מנשה ואפרים מעוז ראשי יהודה מחקקי

8 اما قوم موآب را مانند لگن برای شستشو به کار خواهم برد، بر قوم ادوم کفشم را خواهم انداخت و بر فلسطین فریاد پیروزی برخواهم آورد.»

מואב סיר רחצי--על-אדום אשליך נעלי עלי פלשת התרועעי

9 کیست که مرا برای گرفتن شهرهای حصاردار ادوم رهبری کند؟

מי יבלני עיר מצור מי נחני עד-אדום

10 خدایا، تو ما را رهبری کن، تو که اینک از ما روگردان شده‌ای و دیگر با سپاهیان ما نیستی!

הלא-אתה אלהים זנחתנו ולא-תצא אלהים בצבאותינו

11 تو ما را در جنگ با دشمن کمک کن، زیرا کمک انسان بی‌فایده است.

הבה-לנו עזרת מצר ושוא תשועת אדם

12 با کمک تو ای خدا، پیروز خواهیم شد، زیرا تو دشمنان ما را شکست خواهی داد!

באלהים נעשה-חיל והוא יבוס צרינו