< مزامیر 60 >

برای رهبر سرایندگان. در مایۀ «سوسن شهادت». غزل داوود دربارۀ زمانی که با اَرام نَهَرَین و اَرام صوبه جنگید و یوآب بازگشته دوازده هزار نفر از اَدومیان را در درۀ نَمک کُشت. ای خدا، تو ما را طرد کرده‌ای، ما را پراکنده ساخته و بر ما خشمگین بوده‌ای؛ اما اینک به سوی ما بازگرد. 1
To the choirmaster on shushan-eduth a miktam of David to teach. When struggled with he - Aram Naharaim and Aram Zobah and he turned back Joab and he struck Edom in [the] Valley of Salt two [plus] ten thousand. O God you have rejected us you have broken out against us you have been angry you will restore us.
زمین را لرزان ساخته و آن را شکافته‌ای؛ شکافهایش را به هم آور، زیرا نزدیک است متلاشی شود. 2
You have made quake [the] earth you have split open it repair! fractures its for it is shaking.
به قوم برگزیده‌ات سختیهای فراوان داده‌ای؛ ما را همچون افراد مست گیج و سرگردان نموده‌ای. 3
You have made see people your a hard [thing] you have made drink us wine of staggering.
اما برای کسانی که تو را گرامی می‌دارند پرچمی افراشته‌ای تا آنان را در مقابل تیرهای دشمن در امان داری. 4
You have set up for [those] fearing you a standard for displaying because of [the] bow (Selah)
ای خدایی که ما را دوست داری، با قدرت خویش ما را نجات ده و دعای ما را اجابت فرما. 5
So that they may be rescued! beloved [ones] your save! right [hand] your (and answer me. *Q(K)*)
خدا در قدوسیت خویش سخن گفته و فرموده است: «با شادی شهر شکیم را قسمت می‌کنم و دشت سوکوت را اندازه می‌گیرم. 6
God - he has spoken in holiness his I will exult I will divide up Shechem and [the] Valley of Succoth I will measure off.
جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من؛ افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من. 7
[belongs] to Me Gilead - and [belongs] to me Manasseh and Ephraim [is] [the] protection of head my Judah [is] commander's staff my.
اما قوم موآب را مانند لگن برای شستشو به کار خواهم برد، بر قوم ادوم کفشم را خواهم انداخت و بر فلسطین فریاد پیروزی برخواهم آورد.» 8
Moab - [is] [the] pot of washing my over Edom I throw sandal my on me O Philistia shout.
کیست که مرا برای گرفتن شهرهای حصاردار ادوم رهبری کند؟ 9
Who? will he bring me a city of fortification who? has he led me to Edom.
خدایا، تو ما را رهبری کن، تو که اینک از ما روگردان شده‌ای و دیگر با سپاهیان ما نیستی! 10
¿ Not you O God have you rejected us and not you go out O God with armies our.
تو ما را در جنگ با دشمن کمک کن، زیرا کمک انسان بی‌فایده است. 11
Give! to us help from [the] foe and [is] worthlessness [the] deliverance of humankind.
با کمک تو ای خدا، پیروز خواهیم شد، زیرا تو دشمنان ما را شکست خواهی داد! 12
In God we will do strength and he he will tread down opponents our.

< مزامیر 60 >