مزامیر 60

1 برای رهبر سرایندگان. در مایۀ «سوسن شهادت». غزل داوود دربارۀ زمانی که با اَرام نَهَرَین و اَرام صوبه جنگید و یوآب بازگشته دوازده هزار نفر از اَدومیان را در درۀ نَمک کُشت. ای خدا، تو ما را طرد کرده‌ای، ما را پراکنده ساخته و بر ما خشمگین بوده‌ای؛ اما اینک به سوی ما بازگرد.

To him that excelleth upon Shushan Eduth, or Michtam. A Psalme of David to teach. When he fought against Aram Naharaim, and against Aram Zobah, when Joab returned and slew twelve thousand Edomites in the salt valley. O God, thou hast cast vs out, thou hast scattered vs, thou hast bene angry, turne againe vnto vs.

2 زمین را لرزان ساخته و آن را شکافته‌ای؛ شکافهایش را به هم آور، زیرا نزدیک است متلاشی شود.

Thou hast made the land to tremble, and hast made it to gape: heale the breaches thereof, for it is shaken.

3 به قوم برگزیده‌ات سختیهای فراوان داده‌ای؛ ما را همچون افراد مست گیج و سرگردان نموده‌ای.

Thou hast shewed thy people heauy things: thou hast made vs to drinke the wine of giddines.

4 اما برای کسانی که تو را گرامی می‌دارند پرچمی افراشته‌ای تا آنان را در مقابل تیرهای دشمن در امان داری.

But now thou hast giuen a banner to them that feare thee, that it may be displayed because of thy trueth. (Selah)

5 ای خدایی که ما را دوست داری، با قدرت خویش ما را نجات ده و دعای ما را اجابت فرما.

That thy beloued may be deliuered, helpe with thy right hand and heare me.

6 خدا در قدوسیت خویش سخن گفته و فرموده است: «با شادی شهر شکیم را قسمت می‌کنم و دشت سوکوت را اندازه می‌گیرم.

God hath spoken in his holines: therefore I will reioyce: I shall deuide Shechem, and measure the valley of Succoth.

7 جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من؛ افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من.

Gilead shalbe mine, and Manasseh shalbe mine: Ephraim also shalbe the strength of mine head: Iudah is my lawgiuer.

8 اما قوم موآب را مانند لگن برای شستشو به کار خواهم برد، بر قوم ادوم کفشم را خواهم انداخت و بر فلسطین فریاد پیروزی برخواهم آورد.»

Moab shalbe my wash pot: ouer Edom will I cast out my shoe: Palestina shew thy selfe ioyfull for me.

9 کیست که مرا برای گرفتن شهرهای حصاردار ادوم رهبری کند؟

Who will leade me into the strong citie? who will bring me vnto Edom?

10 خدایا، تو ما را رهبری کن، تو که اینک از ما روگردان شده‌ای و دیگر با سپاهیان ما نیستی!

Wilt not thou, O God, which hadest cast vs off, and didest not go forth, O God, with our armies?

11 تو ما را در جنگ با دشمن کمک کن، زیرا کمک انسان بی‌فایده است.

Giue vs helpe against trouble: for vaine is the helpe of man.

12 با کمک تو ای خدا، پیروز خواهیم شد، زیرا تو دشمنان ما را شکست خواهی داد!

Through God we shall doe valiantly: for he shall tread downe our enemies.