مزامیر 60

1 برای رهبر سرایندگان. در مایۀ «سوسن شهادت». غزل داوود دربارۀ زمانی که با اَرام نَهَرَین و اَرام صوبه جنگید و یوآب بازگشته دوازده هزار نفر از اَدومیان را در درۀ نَمک کُشت. ای خدا، تو ما را طرد کرده‌ای، ما را پراکنده ساخته و بر ما خشمگین بوده‌ای؛ اما اینک به سوی ما بازگرد.

達味金詩，交與樂官。 約阿布歸來，在鹽谷殺了一萬二千人。 天主，你拋棄了我們，粉碎了我們！你曾發怒，今求你復興我們。

2 زمین را لرزان ساخته و آن را شکافته‌ای؛ شکافهایش را به هم آور، زیرا نزدیک است متلاشی شود.

你曾使大地震動，使地裂土崩，求你彌補裂縫，因它搖搖不定。

3 به قوم برگزیده‌ات سختیهای فراوان داده‌ای؛ ما را همچون افراد مست گیج و سرگردان نموده‌ای.

你使你的百姓遭受艱苦，使我們喝了麻醉的烈酒。

4 اما برای کسانی که تو را گرامی می‌دارند پرچمی افراشته‌ای تا آنان را در مقابل تیرهای دشمن در امان داری.

然後你為敬愛你的人，豎起旗幟，為使他們閃避仇敵的弓矢；

5 ای خدایی که ما را دوست داری، با قدرت خویش ما را نجات ده و دعای ما را اجابت فرما.

為叫你所愛的人，獲得救恩；求你以右手協助，垂允我們。

6 خدا در قدوسیت خویش سخن گفته و فرموده است: «با شادی شهر شکیم را قسمت می‌کنم و دشت سوکوت را اندازه می‌گیرم.

天主在自己的聖所說：「我要凱旋，將舍根分疆，將穌苛特的平原測量。

7 جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من؛ افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من.

基肋阿得地屬於我，默納協地也屬於我；我的頭盔就是厄弗辣因，猶大成為我手中的權棍；

8 اما قوم موآب را مانند لگن برای شستشو به کار خواهم برد، بر قوم ادوم کفشم را خواهم انداخت و بر فلسطین فریاد پیروزی برخواهم آورد.»

摩阿布是我的沐浴池，我向厄東投我的鞋隻，我還要戰勝培肋舍特。

9 کیست که مرا برای گرفتن شهرهای حصاردار ادوم رهبری کند؟

誰弔領我進入堅城，誰領導我走進厄東？

10 خدایا، تو ما را رهبری کن، تو که اینک از ما روگردان شده‌ای و دیگر با سپاهیان ما نیستی!

天主，莫非你已將我們拋棄，難道不率領我軍出擊？

11 تو ما را در جنگ با دشمن کمک کن، زیرا کمک انسان بی‌فایده است.

求你援助我們抵抗仇讎，因為人的援助盡是虛無。

12 با کمک تو ای خدا، پیروز خواهیم شد، زیرا تو دشمنان ما را شکست خواهی داد!

我們倚靠天主奮勇行事，祂必要，踐踏我們的仇敵。