مزامیر 60

1 برای رهبر سرایندگان. در مایۀ «سوسن شهادت». غزل داوود دربارۀ زمانی که با اَرام نَهَرَین و اَرام صوبه جنگید و یوآب بازگشته دوازده هزار نفر از اَدومیان را در درۀ نَمک کُشت. ای خدا، تو ما را طرد کرده‌ای، ما را پراکنده ساخته و بر ما خشمگین بوده‌ای؛ اما اینک به سوی ما بازگرد.

Aw Khawssa, kaimih ve ni qoek khqi hawh tiksaw, kaimih ak khan awh nak kaw so hawh hy; nak kaw so hawh nawh - nim thawh tlaih lah!

2 زمین را لرزان ساخته و آن را شکافته‌ای؛ شکافهایش را به هم آور، زیرا نزدیک است متلاشی شود.

Nang ing qam ce thloek tiksaw can sak thulh hawh hyk ti; ak kqek khqi ve cawng tlaih lah, tlai nyk nyk hy.

3 به قوم برگزیده‌ات سختیهای فراوان داده‌ای؛ ما را همچون افراد مست گیج و سرگردان نموده‌ای.

Nak thlangkhqi ce kawboet kyinaak ni huh sak khqi tiksaw; misur tui ni awk sak khqi nawh kami ceh am thym voel hy.

4 اما برای کسانی که تو را گرامی می‌دارند پرچمی افراشته‌ای تا آنان را در مقابل تیرهای دشمن در امان داری.

Cehlai, nang anik kqihkhqi aham taw, hizan ce hak zoek tiksaw li ce dan khoep hy.

5 ای خدایی که ما را دوست داری، با قدرت خویش ما را نجات ده و دعای ما را اجابت فرما.

Nak tang kut ing ni hul khqi nawhtaw ni thaawng khqi lah, na lungnaak thlangkhqi loet na u seh.

6 خدا در قدوسیت خویش سخن گفته و فرموده است: «با شادی شهر شکیم را قسمت می‌کنم و دشت سوکوت را اندازه می‌گیرم.

Khawsa ing a hun ciim awhkawng: “Noengnaak ing Shechem ce cun kawng nyng saw Succoth tuikaw ce tah vang.

7 جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من؛ افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من.

Gilead ve kai a koe ni, Monasseh awm kai a koe ni; Ephraim ve ka thi lumyk na awm nawh, Judah ve ka sawnghqawl na awm hy.

8 اما قوم موآب را مانند لگن برای شستشو به کار خواهم برد، بر قوم ادوم کفشم را خواهم انداخت و بر فلسطین فریاد پیروزی برخواهم آورد.»

Moab ve kang silh qunaak beihthuk na awm nawh, Edom ak khan awh ka khawmyk khawng nyng saw; Philistia qam khan awh noengnaak ing khy nyng,” tihy.

9 کیست که مرا برای گرفتن شهرهای حصاردار ادوم رهبری کند؟

U ing nu khawk bau cak na anik ceh pyi kaw? U ing nu Edom na ani sawi kaw?

10 خدایا، تو ما را رهبری کن، تو که اینک از ما روگردان شده‌ای و دیگر با سپاهیان ما نیستی!

Aw Khawsa, nang ing ni qoek khqi nawh ka qaalkapkhqi mi am cet haih voel hyk ti ka ti my?

11 تو ما را در جنگ با دشمن کمک کن، زیرا کمک انسان بی‌فایده است.

Qalkap tuknaak thai aham bawngnaak ni pe lah, kawtih thlanghqing ak bawngnaak taw a phi am awm hy.

12 با کمک تو ای خدا، پیروز خواهیم شد، زیرا تو دشمنان ما را شکست خواهی داد!

Khawsa ing ni noengnaak ce ka mi huh hly, anih ing ni qaalkhqi ce a khaw ing a leh hly.