< مزامیر 6 >

برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، با همراهی سازهای زهی، در مایۀ شِمینیت. ای خداوند، مرا در شدت خشم خود توبیخ و تنبیه نکن. 1
Æ, Drottinn! Ekki refsa mér í reiði þinni!
ای خداوند، به من رحم کن زیرا پژمرده شده‌ام. خداوندا، مرا شفا ده، زیرا دردْ وجودم را فرا گرفته 2
Miskunnaðu mér því að ég örmagnast. Lækna mig, því að líkami minn er sjúkur.
و بسیار پریشانم. تا به کی ای خداوند، تا به کی؟ 3
Ég er hræddur, veit ekki mitt rjúkandi ráð. Ó, Drottinn, reistu mig á fætur, og það fljótt!
ای خداوند، بیا و مرا برهان؛ به خاطر محبت خود، مرا نجات ده. 4
Komdu Drottinn og læknaðu mig. Bjargaðu mér í kærleika þínum.
زیرا مردگان نمی‌توانند تو را به یاد آورند. کیست که در قبر تو را ستایش کند؟ (Sheol h7585) 5
Því að ef ég dey, þá get ég ekki lengur lofað þig meðal vina minna. (Sheol h7585)
از نالیدن خسته شده‌ام. هر شب بسترم را غرق اشک می‌سازم. 6
Ég er aðframkominn af kvöl. Hverja nótt væti ég koddann með tárum.
از آزار دشمنانم آنقدر گریه کرده‌ام که چشمانم تار شده‌اند. 7
Augu mín daprast af hryggð vegna illráða óvina minna.
ای همهٔ بدکاران، از من دور شوید؛ زیرا خداوند صدای گریهٔ مرا شنیده است. 8
Farið! Látið mig í friði, þið illmenni, því að Drottinn hefur séð tár mín
او به فریاد من خواهد رسید و دعایم را اجابت خواهد کرد. 9
og heyrt grátbeiðni mína. Hann mun svara öllum mínum bænum.
آنگاه همهٔ دشمنانم ناگهان عاجز و درمانده شده، با سرافکندگی دور خواهند شد. 10
Óvinir mínir munu verða til skammar og skelfingin mun steypast yfir þá. Guð mun reka þá sneypta burtu.

< مزامیر 6 >