< مزامیر 6 >

برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، با همراهی سازهای زهی، در مایۀ شِمینیت. ای خداوند، مرا در شدت خشم خود توبیخ و تنبیه نکن. 1
Adonai, don’t rebuke me in your anger, neither discipline me in your wrath.
ای خداوند، به من رحم کن زیرا پژمرده شده‌ام. خداوندا، مرا شفا ده، زیرا دردْ وجودم را فرا گرفته 2
Have mercy on me, Adonai, for I am faint. Adonai, heal me, for my bones are troubled.
و بسیار پریشانم. تا به کی ای خداوند، تا به کی؟ 3
My soul is also in great anguish. But you, Adonai, how long?
ای خداوند، بیا و مرا برهان؛ به خاطر محبت خود، مرا نجات ده. 4
Teshuvah ·Completely return·, Adonai. Deliver my soul, and save me for your chesed ·loving-kindness’· sake.
زیرا مردگان نمی‌توانند تو را به یاد آورند. کیست که در قبر تو را ستایش کند؟ (Sheol h7585) 5
For in death there is no memory of you. In Sheol ·Place of the dead·, who shall yadah ·extend hands in thankful praise· to you? (Sheol h7585)
از نالیدن خسته شده‌ام. هر شب بسترم را غرق اشک می‌سازم. 6
I am weary with my groaning. Every night I flood my bed. I drench my couch with my tears.
از آزار دشمنانم آنقدر گریه کرده‌ام که چشمانم تار شده‌اند. 7
My eye wastes away because of grief. It grows old because of all my adversaries.
ای همهٔ بدکاران، از من دور شوید؛ زیرا خداوند صدای گریهٔ مرا شنیده است. 8
Depart from me, all you workers of vain striving of iniquity, for Adonai has sh'ma ·heard obeyed· the voice of my weeping.
او به فریاد من خواهد رسید و دعایم را اجابت خواهد کرد. 9
Adonai has sh'ma ·heard obeyed· my supplication. Adonai accepts my prayer.
آنگاه همهٔ دشمنانم ناگهان عاجز و درمانده شده، با سرافکندگی دور خواهند شد. 10
May all my enemies be ashamed and dismayed. They shall turn back, they shall be disgraced suddenly.

< مزامیر 6 >