< مزامیر 6 >

برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، با همراهی سازهای زهی، در مایۀ شِمینیت. ای خداوند، مرا در شدت خشم خود توبیخ و تنبیه نکن. 1
For the Leader; with string-music; on the Sheminith. A Psalm of David. O LORD, rebuke me not in Thine anger, neither chasten me in Thy wrath.
ای خداوند، به من رحم کن زیرا پژمرده شده‌ام. خداوندا، مرا شفا ده، زیرا دردْ وجودم را فرا گرفته 2
Be gracious unto me, O LORD, for I languish away; heal me, O LORD, for my bones are affrighted.
و بسیار پریشانم. تا به کی ای خداوند، تا به کی؟ 3
My soul also is sore affrighted; and Thou, O LORD, how long?
ای خداوند، بیا و مرا برهان؛ به خاطر محبت خود، مرا نجات ده. 4
Return, O LORD, deliver my soul; save me for Thy mercy's sake.
زیرا مردگان نمی‌توانند تو را به یاد آورند. کیست که در قبر تو را ستایش کند؟ (Sheol h7585) 5
For in death there is no remembrance of Thee; in the nether-world who will give Thee thanks? (Sheol h7585)
از نالیدن خسته شده‌ام. هر شب بسترم را غرق اشک می‌سازم. 6
I am weary with my groaning; every night make I my bed to swim; I melt away my couch with my tears.
از آزار دشمنانم آنقدر گریه کرده‌ام که چشمانم تار شده‌اند. 7
Mine eye is dimmed because of vexation; it waxeth old because of all mine adversaries.
ای همهٔ بدکاران، از من دور شوید؛ زیرا خداوند صدای گریهٔ مرا شنیده است. 8
Depart from me, all ye workers of iniquity; for the LORD hath heard the voice of my weeping.
او به فریاد من خواهد رسید و دعایم را اجابت خواهد کرد. 9
The LORD hath heard my supplication; the LORD receiveth my prayer.
آنگاه همهٔ دشمنانم ناگهان عاجز و درمانده شده، با سرافکندگی دور خواهند شد. 10
All mine enemies shall be ashamed and sore affrighted; they shall turn back, they shall be ashamed suddenly.

< مزامیر 6 >