< مزامیر 6 >

برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، با همراهی سازهای زهی، در مایۀ شِمینیت. ای خداوند، مرا در شدت خشم خود توبیخ و تنبیه نکن. 1
To the chief Musician. On stringed instruments, upon Sheminith. A Psalm of David. Jehovah, rebuke me not in thine anger, and chasten me not in thy hot displeasure.
ای خداوند، به من رحم کن زیرا پژمرده شده‌ام. خداوندا، مرا شفا ده، زیرا دردْ وجودم را فرا گرفته 2
Be gracious unto me, Jehovah, for I am withered; Jehovah, heal me, for my bones tremble.
و بسیار پریشانم. تا به کی ای خداوند، تا به کی؟ 3
And my soul trembleth exceedingly: and thou, Jehovah, till how long?
ای خداوند، بیا و مرا برهان؛ به خاطر محبت خود، مرا نجات ده. 4
Return, Jehovah, free my soul; save me for thy loving-kindness' sake.
زیرا مردگان نمی‌توانند تو را به یاد آورند. کیست که در قبر تو را ستایش کند؟ (Sheol h7585) 5
For in death there is no remembrance of thee; in Sheol who shall give thanks unto thee? (Sheol h7585)
از نالیدن خسته شده‌ام. هر شب بسترم را غرق اشک می‌سازم. 6
I am wearied with my groaning; all the night make I my bed to swim; I dissolve my couch with my tears.
از آزار دشمنانم آنقدر گریه کرده‌ام که چشمانم تار شده‌اند. 7
Mine eye wasteth away through grief; it hath grown old because of all mine oppressors.
ای همهٔ بدکاران، از من دور شوید؛ زیرا خداوند صدای گریهٔ مرا شنیده است. 8
Depart from me, all ye workers of iniquity; for Jehovah hath heard the voice of my weeping.
او به فریاد من خواهد رسید و دعایم را اجابت خواهد کرد. 9
Jehovah hath heard my supplication; Jehovah receiveth my prayer.
آنگاه همهٔ دشمنانم ناگهان عاجز و درمانده شده، با سرافکندگی دور خواهند شد. 10
All mine enemies shall be ashamed and tremble exceedingly; they will turn, they will be ashamed suddenly.

< مزامیر 6 >