< مزامیر 6 >

برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، با همراهی سازهای زهی، در مایۀ شِمینیت. ای خداوند، مرا در شدت خشم خود توبیخ و تنبیه نکن. 1
In parts according to verses. A Psalm of David. For the octave. O Lord, do not rebuke me in your fury, nor chastise me in your anger.
ای خداوند، به من رحم کن زیرا پژمرده شده‌ام. خداوندا، مرا شفا ده، زیرا دردْ وجودم را فرا گرفته 2
Have mercy on me, Lord, for I am weak. Heal me, Lord, for my bones have become disturbed,
و بسیار پریشانم. تا به کی ای خداوند، تا به کی؟ 3
and my soul has been very troubled. But as for you, Lord, when?
ای خداوند، بیا و مرا برهان؛ به خاطر محبت خود، مرا نجات ده. 4
Turn to me, Lord, and rescue my soul. Save me because of your mercy.
زیرا مردگان نمی‌توانند تو را به یاد آورند. کیست که در قبر تو را ستایش کند؟ (Sheol h7585) 5
For there is no one in death who would be mindful of you. And who will confess to you in Hell? (Sheol h7585)
از نالیدن خسته شده‌ام. هر شب بسترم را غرق اشک می‌سازم. 6
I have labored in my groaning. Every night, with my tears, I will wash my bed and drench my blanket.
از آزار دشمنانم آنقدر گریه کرده‌ام که چشمانم تار شده‌اند. 7
My eye has been troubled by rage. I have grown old among all my enemies.
ای همهٔ بدکاران، از من دور شوید؛ زیرا خداوند صدای گریهٔ مرا شنیده است. 8
Scatter before me, all you who work iniquity, for the Lord has heard the voice of my weeping.
او به فریاد من خواهد رسید و دعایم را اجابت خواهد کرد. 9
The Lord has heard my supplication. The Lord has accepted my prayer.
آنگاه همهٔ دشمنانم ناگهان عاجز و درمانده شده، با سرافکندگی دور خواهند شد. 10
Let all my enemies be ashamed and together be greatly troubled. May they be converted and become ashamed very quickly.

< مزامیر 6 >