مزامیر 58

1 برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «نابود نکن». غزل داوود. ای حاکمان، شما که دم از انصاف می‌زنید، چرا خود عادلانه قضاوت نمی‌کنید؟

To the Overseer. — 'Destroy not.' — A secret treasure, by David. Is it true, O dumb one, righteously ye speak? Uprightly ye judge, O sons of men?

2 شما در فکر خود نقشه‌های پلید می‌کشید و در سرزمین خود مرتکب ظلم و جنایت می‌شوید.

Even in heart ye work iniquities, In the land the violence of your hands ye ponder.

3 شریران در تمام زندگی خود منحرف هستند؛ از روز تولد لب به دروغ می‌گشایند.

The wicked have been estranged from the womb, They have erred from the belly, speaking lies.

4 آنها زهری کشنده چون زهر مار دارند و مانند افعی کر، گوش خود را می‌بندند

Their poison [is] as poison of a serpent, As a deaf asp shutting its ear,

5 تا آواز افسونگران را نشنوند، هر چند افسونگران با مهارت افسون کنند.

Which hearkeneth not to the voice of whisperers, A charmer of charms most skilful.

6 خدایا، دندانهای آنها را بشکن! خداوندا، فک این مردم درنده‌خو را خرد کن!

O God, break their teeth in their mouth, The jaw-teeth of young lions break down, O Jehovah.

7 بگذار آنها همچون آبی که به زمین تشنه ریخته می‌شود، نیست و نابود گردند و وقتی تیر می‌اندازند، تیرشان به هدر رود.

They are melted as waters, They go up and down for themselves, His arrow proceedeth as they cut themselves off.

8 بگذار همچون حلزون به گل فرو روند و محو شوند و مانند بچه‌ای که مرده به دنیا آمده، نور آفتاب را نبینند.

As a snail that melteth he goeth on, [As] an untimely birth of a woman, They have not seen the sun.

9 باشد که آتش خشم تو، ای خداوند بر آنها افروخته شود و پیش از اینکه به خود بیایند، پیر و جوان مانند خار و خاشاک بسوزند.

Before your pots discern the bramble, As well the raw as the heated He whirleth away.

10 عادلان وقتی مجازات شریران را ببینند، شادخاطر خواهند شد؛ آنها از میان جویبار خون اجساد شریران عبور خواهند کرد.

The righteous rejoiceth that he hath seen vengeance, His steps he washeth in the blood of the wicked.

11 آنگاه مردم خواهند گفت: «براستی عادلان پاداش می‌گیرند؛ به‌یقین خدایی هست که در جهان داوری می‌کند.»

And man saith: 'Surely fruit [is] for the righteous: Surely there is a God judging in the earth!'