مزامیر 58
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «نابود نکن». غزل داوود. ای حاکمان، شما که دم از انصاف می‌زنید، چرا خود عادلانه قضاوت نمی‌کنید؟ | 1 |
For the Chief Musician. To the tune of “Do Not Destroy.” A poem by David. Do you indeed speak righteousness, silent ones? Do you judge blamelessly, you sons of men?
| شما در فکر خود نقشه‌های پلید می‌کشید و در سرزمین خود مرتکب ظلم و جنایت می‌شوید. | 2 |
No, in your heart you plot injustice. You measure out the violence of your hands in the earth.
| شریران در تمام زندگی خود منحرف هستند؛ از روز تولد لب به دروغ می‌گشایند. | 3 |
The wicked go astray from the womb. They are wayward as soon as they are born, speaking lies.
| آنها زهری کشنده چون زهر مار دارند و مانند افعی کر، گوش خود را می‌بندند | 4 |
Their poison is like the poison of a snake, like a deaf cobra that stops its ear,
| تا آواز افسونگران را نشنوند، هر چند افسونگران با مهارت افسون کنند. | 5 |
which doesn’t listen to the voice of charmers, no matter how skillful the charmer may be.
| خدایا، دندانهای آنها را بشکن! خداوندا، فک این مردم درنده‌خو را خرد کن! | 6 |
Break their teeth, God, in their mouth. Break out the great teeth of the young lions, LORD.
| بگذار آنها همچون آبی که به زمین تشنه ریخته می‌شود، نیست و نابود گردند و وقتی تیر می‌اندازند، تیرشان به هدر رود. | 7 |
Let them vanish like water that flows away. When they draw the bow, let their arrows be made blunt.
| بگذار همچون حلزون به گل فرو روند و محو شوند و مانند بچه‌ای که مرده به دنیا آمده، نور آفتاب را نبینند. | 8 |
Let them be like a snail which melts and passes away, like the stillborn child, who has not seen the sun.
| باشد که آتش خشم تو، ای خداوند بر آنها افروخته شود و پیش از اینکه به خود بیایند، پیر و جوان مانند خار و خاشاک بسوزند. | 9 |
Before your pots can feel the heat of the thorns, he will sweep away the green and the burning alike.
| عادلان وقتی مجازات شریران را ببینند، شادخاطر خواهند شد؛ آنها از میان جویبار خون اجساد شریران عبور خواهند کرد. | 10 |
The righteous shall rejoice when he sees the vengeance. He shall wash his feet in the blood of the wicked,
| آنگاه مردم خواهند گفت: «براستی عادلان پاداش می‌گیرند؛ به‌یقین خدایی هست که در جهان داوری می‌کند.» | 11 |
so that men shall say, “Most certainly there is a reward for the righteous. Most certainly there is a God who judges the earth.”
