مزامیر 58

1 برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «نابود نکن». غزل داوود. ای حاکمان، شما که دم از انصاف می‌زنید، چرا خود عادلانه قضاوت نمی‌کنید؟

Zborovođi. Po napjevu “Ne pogubi!” Davidov. Miktam. Zar doista krojite pravdu, vi moćni, zar sudite pravo, sinovi ljudski?

2 شما در فکر خود نقشه‌های پلید می‌کشید و در سرزمین خود مرتکب ظلم و جنایت می‌شوید.

Ne, već bezakonje smišljeno činite, po zemlji vam ruke dijele nepravde.

3 شریران در تمام زندگی خود منحرف هستند؛ از روز تولد لب به دروغ می‌گشایند.

Na krivu su putu bezbošci od krila majčina, na krivu su putu lašci od utrobe.

4 آنها زهری کشنده چون زهر مار دارند و مانند افعی کر، گوش خود را می‌بندند

U njima je otrov kao u zmije, kao u ljutice što uši začepljuje

5 تا آواز افسونگران را نشنوند، هر چند افسونگران با مهارت افسون کنند.

da glas čarobnjakov ne čuje ni glas bajača vješta bajanju.

6 خدایا، دندانهای آنها را بشکن! خداوندا، فک این مردم درنده‌خو را خرد کن!

O Bože, polomi im zube u ustima; razbij, o Jahve, čeljusti lavićima!

7 بگذار آنها همچون آبی که به زمین تشنه ریخته می‌شود، نیست و نابود گردند و وقتی تیر می‌اندازند، تیرشان به هدر رود.

K'o vode što hitro otječu neka se razliju, k'o zgažena trava neka se osuše.

8 بگذار همچون حلزون به گل فرو روند و محو شوند و مانند بچه‌ای که مرده به دنیا آمده، نور آفتاب را نبینند.

Nek' budu k'o puž koji se pužuć' rastoči, k'o pometnut plot nek' sunca ne vide.

9 باشد که آتش خشم تو، ای خداوند بر آنها افروخته شود و پیش از اینکه به خود بیایند، پیر و جوان مانند خار و خاشاک بسوزند.

Prije nego vam kotlovi trnje osjete, dok je zeleno, neka ga vihor odnese.

10 عادلان وقتی مجازات شریران را ببینند، شادخاطر خواهند شد؛ آنها از میان جویبار خون اجساد شریران عبور خواهند کرد.

Radostan će biti pravednik kad ugleda odmazdu, noge će prati u krvi zlotvora.

11 آنگاه مردم خواهند گفت: «براستی عادلان پاداش می‌گیرند؛ به‌یقین خدایی هست که در جهان داوری می‌کند.»

I reći će ljudi: “Pravednik plod svoj ima! Još ima Boga da sudi na zemlji!”