< مزامیر 58 >
برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «نابود نکن». غزل داوود. ای حاکمان، شما که دم از انصاف میزنید، چرا خود عادلانه قضاوت نمیکنید؟ | 1 |
達味金詩,交與樂官。調寄「莫要毀壞」。 判官們!你們是否真正出言公平?世人們!你們是否照理審斷案情?
شما در فکر خود نقشههای پلید میکشید و در سرزمین خود مرتکب ظلم و جنایت میشوید. | 2 |
可惜你們一心只想為非作惡,在地上你們的雙手只行宰割。
شریران در تمام زندگی خود منحرف هستند؛ از روز تولد لب به دروغ میگشایند. | 3 |
作惡者一離母胎,即背離正路;說謊者一出母腹,即走入歧途。
آنها زهری کشنده چون زهر مار دارند و مانند افعی کر، گوش خود را میبندند | 4 |
他們滿懷的毒素有如蛇毒;他們又像塞住耳朵的聾蝮,
تا آواز افسونگران را نشنوند، هر چند افسونگران با مهارت افسون کنند. | 5 |
不聽巫士的言語,不隨靈妙的妖術。
خدایا، دندانهای آنها را بشکن! خداوندا، فک این مردم درندهخو را خرد کن! | 6 |
天主,求你把他們口中的牙齒搗爛,上主,求你把少壯獅子的牙床打斷。
بگذار آنها همچون آبی که به زمین تشنه ریخته میشود، نیست و نابود گردند و وقتی تیر میاندازند، تیرشان به هدر رود. | 7 |
他們有如奔湍的急水流去,他們有如被踏的青草枯萎;
بگذار همچون حلزون به گل فرو روند و محو شوند و مانند بچهای که مرده به دنیا آمده، نور آفتاب را نبینند. | 8 |
他們有如蝸牛爬過溶化消失,又如流產的胎兒不得親見天日!
باشد که آتش خشم تو، ای خداوند بر آنها افروخته شود و پیش از اینکه به خود بیایند، پیر و جوان مانند خار و خاشاک بسوزند. | 9 |
他們的鍋在未覺到荊火以前,願狂怒的烈風將他們全部吹散!
عادلان وقتی مجازات شریران را ببینند، شادخاطر خواهند شد؛ آنها از میان جویبار خون اجساد شریران عبور خواهند کرد. | 10 |
義人看見大仇己報時,必然喜樂,他要在惡人的血中洗自己的腳。
آنگاه مردم خواهند گفت: «براستی عادلان پاداش میگیرند؛ بهیقین خدایی هست که در جهان داوری میکند.» | 11 |
如此,眾人都說:「義人果然獲得了好的報酬,世上確有執行審判的天主!