< مزامیر 57 >

برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «نابود نکن». غزل داوود دربارۀ زمانی که داوود از چنگ شائول به غار گریخت. ای خدا بر من رحم کن! بر من رحم کن، زیرا به تو پناه آورده‌ام. در زیر سایۀ بالهایت پناه می‌گیرم تا این بلا از من بگذرد. 1
大衛逃避掃羅,藏在洞裏。那時,他作這金詩,交與伶長。調用休要毀壞。 上帝啊,求你憐憫我,憐憫我! 因為我的心投靠你。 我要投靠在你翅膀的蔭下, 等到災害過去。
نزد خدای متعال، خدایی که همهٔ نیازهایم را برمی‌آورد، دعا می‌کنم. 2
我要求告至高的上帝, 就是為我成全諸事的上帝。
او از آسمان دعای مرا شنیده، مرا نجات خواهد بخشید و دشمنم را شکست خواهد داد. خدا محبت و وفاداری خود را از من دریغ نخواهد داشت. 3
那要吞我的人辱罵我的時候, 上帝從天上必施恩救我, 也必向我發出慈愛和誠實。
مردم درنده‌خو مانند شیر مرا محاصره کرده‌اند. دندانهای آنها همچون نیزه و پیکان و زبانشان مانند شمشیر، تیز و برّان است. 4
我的性命在獅子中間; 我躺臥在性如烈火的世人當中。 他們的牙齒是槍、箭; 他們的舌頭是快刀。
ای خدا، جلال و شکوه تو بالاتر از آسمانها قرار گیرد و عظمت تو بر تمام جهان آشکار شود. 5
上帝啊,願你崇高過於諸天! 願你的榮耀高過全地!
دشمنانم برایم دام گسترده‌اند تا مرا گرفتار سازند و من در زیر بار غصه خم شده‌ام. آنها در سر راه من چاه کندند، اما خودشان در آن افتادند. 6
他們為我的腳設下網羅,壓制我的心; 他們在我面前挖了坑,自己反掉在其中。 (細拉)
ای خدا، من روحیهٔ خود را نباخته‌ام و اعتماد خود را از دست نداده‌ام. من سرود خواهم خواند و تو را ستایش خواهم کرد. 7
上帝啊,我心堅定,我心堅定; 我要唱詩,我要歌頌!
ای جان من بیدار شو! ای بربط و عود من، به صدا درآیید تا سپیده دم را بیدار سازیم! 8
我的靈啊,你當醒起! 琴瑟啊,你們當醒起! 我自己要極早醒起!
خدایا، در میان مردم تو را سپاس خواهم گفت و در میان قومها تو را ستایش خواهم کرد، 9
主啊,我要在萬民中稱謝你, 在列邦中歌頌你!
زیرا محبت تو بی‌نهایت عظیم است. 10
因為,你的慈愛高及諸天; 你的誠實達到穹蒼。
ای خدا، جلال و شکوه تو بالاتر از آسمانها قرار گیرد و عظمت تو بر تمام جهان آشکار شود. 11
上帝啊,願你崇高過於諸天! 願你的榮耀高過全地!

< مزامیر 57 >