< مزامیر 56 >

برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «کبوتر بر درختان بلوط دوردست». غزل داوود دربارۀ زمانی که فلسطینیان او را در جَت گرفتار کردند. ای خدا، بر من رحم فرما، زیرا مورد هجوم دشمنان قرار گرفته‌ام و مخالفانم هر روز عرصه را بر من تنگ‌تر می‌کنند. 1
Al Vencedor: sobre la paloma silenciosa en paraje muy distante. Mictam de David, cuando los filisteos le prendieron en Gat. Ten misericordia de mí, oh Dios, porque me devoraría el hombre; me oprime combatiéndome cada día.
تمام روز دشمنانم بر من یورش می‌آورند. مخالفانم که با من می‌جنگند بسیارند. 2
Me devoran mis enemigos cada día; porque muchos son los que pelean contra mí, oh Altísimo.
هنگامی که بترسم، ای خداوند، بر تو توکل خواهم کرد. 3
El día temo, mas yo en ti confío.
وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، پس نخواهم ترسید، انسان فانی به من چه می‌تواند کرد؟ 4
En Dios alabaré su palabra; en Dios he confiado, no temeré lo que la carne me hiciere.
دشمنانم تمام روز در فکر آزار من هستند و یک دم مرا راحت نمی‌گذارند. 5
Todos los días me contristan mis negocios; contra mí son todos sus pensamientos para mal.
آنها با هم جمع شده در کمین می‌نشینند و تمام حرکات مرا زیر نظر گرفته، قصد جانم را می‌کنند. 6
Se reúnen, se esconden, miran ellos atentamente mis pisadas, esperando mi alma.
خدایا، نگذار آنها با این همه شرارت، جان به در برند. با خشم خود آنها را سرنگون کن. 7
¿Escaparán ellos por la iniquidad? Oh Dios, derriba los pueblos con tu furor.
تو از پریشانی من آگاهی؛ حساب اشکهایم را داری و آن را در دفترت ثبت کرده‌ای. 8
Mis huidas has contado tú; pon mis lágrimas en tu odre, ciertamente en tu libro.
روزی که تو را به کمک بخوانم، دشمنانم شکست خورده، خواهند گریخت. یقین دارم که خداوند پشتیبان من است. 9
Entonces serán vueltos atrás mis enemigos el día que yo clamare a ti; en esto conozco que Dios es por mí.
وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، 10
En Dios alabaré su palabra; en el SEÑOR alabaré su palabra.
پس نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند کرد؟ 11
En Dios he confiado; no temeré lo que el hombre me pueda hacer.
خدایا، نذرهای خود را ادا خواهم کرد و قربانیهای تشکر را به درگاه تو تقدیم خواهم نمود، 12
Sobre mí, oh Dios, están tus promesas; te tributaré alabanzas.
زیرا تو مرا از پرتگاه مرگ رهانیدی و نگذاشتی پایم بلغزد و نابود شوم تا بتوانم اکنون در نور حیاتی که در حضور توست راه روم. 13
Porque has librado mi vida de la muerte, ciertamente mis pies de caída, para que ande delante de Dios en la luz de los que viven.

< مزامیر 56 >