< مزامیر 56 >
برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «کبوتر بر درختان بلوط دوردست». غزل داوود دربارۀ زمانی که فلسطینیان او را در جَت گرفتار کردند. ای خدا، بر من رحم فرما، زیرا مورد هجوم دشمنان قرار گرفتهام و مخالفانم هر روز عرصه را بر من تنگتر میکنند. | 1 |
Al Vencedor: sobre la paloma silenciosa en paraje muy distante. Mictam de David, cuando los filisteos le prendieron en Gat. Ten misericordia de mí, oh Dios, porque me devoraría el hombre; me oprime combatiéndome cada día.
تمام روز دشمنانم بر من یورش میآورند. مخالفانم که با من میجنگند بسیارند. | 2 |
Me devoran mis enemigos cada día; porque muchos son los que pelean contra mí, oh Altísimo.
هنگامی که بترسم، ای خداوند، بر تو توکل خواهم کرد. | 3 |
El día temo, mas yo en ti confío.
وعدههای خداوند را میستایم و بر او توکل دارم، پس نخواهم ترسید، انسان فانی به من چه میتواند کرد؟ | 4 |
En Dios alabaré su palabra; en Dios he confiado, no temeré lo que la carne me hiciere.
دشمنانم تمام روز در فکر آزار من هستند و یک دم مرا راحت نمیگذارند. | 5 |
Todos los días me contristan mis negocios; contra mí son todos sus pensamientos para mal.
آنها با هم جمع شده در کمین مینشینند و تمام حرکات مرا زیر نظر گرفته، قصد جانم را میکنند. | 6 |
Se reúnen, se esconden, miran ellos atentamente mis pisadas, esperando mi alma.
خدایا، نگذار آنها با این همه شرارت، جان به در برند. با خشم خود آنها را سرنگون کن. | 7 |
¿Escaparán ellos por la iniquidad? Oh Dios, derriba los pueblos con tu furor.
تو از پریشانی من آگاهی؛ حساب اشکهایم را داری و آن را در دفترت ثبت کردهای. | 8 |
Mis huidas has contado tú; pon mis lágrimas en tu odre, ciertamente en tu libro.
روزی که تو را به کمک بخوانم، دشمنانم شکست خورده، خواهند گریخت. یقین دارم که خداوند پشتیبان من است. | 9 |
Entonces serán vueltos atrás mis enemigos el día que yo clamare a ti; en esto conozco que Dios es por mí.
وعدههای خداوند را میستایم و بر او توکل دارم، | 10 |
En Dios alabaré su palabra; en el SEÑOR alabaré su palabra.
پس نخواهم ترسید. انسان به من چه میتواند کرد؟ | 11 |
En Dios he confiado; no temeré lo que el hombre me pueda hacer.
خدایا، نذرهای خود را ادا خواهم کرد و قربانیهای تشکر را به درگاه تو تقدیم خواهم نمود، | 12 |
Sobre mí, oh Dios, están tus promesas; te tributaré alabanzas.
زیرا تو مرا از پرتگاه مرگ رهانیدی و نگذاشتی پایم بلغزد و نابود شوم تا بتوانم اکنون در نور حیاتی که در حضور توست راه روم. | 13 |
Porque has librado mi vida de la muerte, ciertamente mis pies de caída, para que ande delante de Dios en la luz de los que viven.