مزامیر 56
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «کبوتر بر درختان بلوط دوردست». غزل داوود دربارۀ زمانی که فلسطینیان او را در جَت گرفتار کردند. ای خدا، بر من رحم فرما، زیرا مورد هجوم دشمنان قرار گرفته‌ام و مخالفانم هر روز عرصه را بر من تنگ‌تر می‌کنند. | 1 |
Смилуј се на ме, Боже, јер човек хоће да ме прогута, непријатељ ме сваки дан притешњује.
| تمام روز دشمنانم بر من یورش می‌آورند. مخالفانم که با من می‌جنگند بسیارند. | 2 |
Непријатељи моји сваки дан траже да ме прогутају; јер многи нападају на ме охоло.
| هنگامی که بترسم، ای خداوند، بر تو توکل خواهم کرد. | 3 |
Кад ме је страх, јер се у Тебе уздам.
| وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، پس نخواهم ترسید، انسان فانی به من چه می‌تواند کرد؟ | 4 |
Богом се хвалим за реч Његову; у Бога се уздам, не бојим се; шта ће ми учинити тело?
| دشمنانم تمام روز در فکر آزار من هستند و یک دم مرا راحت نمی‌گذارند. | 5 |
Сваки дан изврћу речи моје; шта год мисле, све мени о злу.
| آنها با هم جمع شده در کمین می‌نشینند و تمام حرکات مرا زیر نظر گرفته، قصد جانم را می‌کنند. | 6 |
Скупљају се, прикривају се, пазе за петама мојим; јер траже душу моју.
| خدایا، نگذار آنها با این همه شرارت، جان به در برند. با خشم خود آنها را سرنگون کن. | 7 |
Код овакве злоће избави од њих, у гневу обори народе, Боже.
| تو از پریشانی من آگاهی؛ حساب اشکهایم را داری و آن را در دفترت ثبت کرده‌ای. | 8 |
У Тебе је избројано моје потуцање, сузе се моје чувају у суду код Тебе, оне су у књизи Твојој.
| روزی که تو را به کمک بخوانم، دشمنانم شکست خورده، خواهند گریخت. یقین دارم که خداوند پشتیبان من است. | 9 |
Непријатељи моји уступају натраг, кад Тебе призивам; по том знам да је Бог са мном.
| وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، | 10 |
Богом се хвалим за реч Његову, Господом се хвалим за реч Његову.
| پس نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند کرد؟ | 11 |
У Бога се уздам, не бојим се; шта ће ми учинити човек?
| خدایا، نذرهای خود را ادا خواهم کرد و قربانیهای تشکر را به درگاه تو تقدیم خواهم نمود، | 12 |
Теби сам се, Боже, заветовао; Тебе ћу хвалити;
| زیرا تو مرا از پرتگاه مرگ رهانیدی و نگذاشتی پایم بلغزد و نابود شوم تا بتوانم اکنون در نور حیاتی که در حضور توست راه روم. | 13 |
Јер си избавио душу моју од смрти, ноге моје од спотицања, да бих ходио пред лицем Божјим, у светлости живих.
