مزامیر 56

1 برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «کبوتر بر درختان بلوط دوردست». غزل داوود دربارۀ زمانی که فلسطینیان او را در جَت گرفتار کردند. ای خدا، بر من رحم فرما، زیرا مورد هجوم دشمنان قرار گرفته‌ام و مخالفانم هر روز عرصه را بر من تنگ‌تر می‌کنند.

God, be merciful to me because men have harassed me; all day my enemies pursue me.

2 تمام روز دشمنانم بر من یورش می‌آورند. مخالفانم که با من می‌جنگند بسیارند.

My enemies harass me all day long; there are many of them who proudly attack me.

3 هنگامی که بترسم، ای خداوند، بر تو توکل خواهم کرد.

But whenever I am afraid, I trust in you.

4 وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، پس نخواهم ترسید، انسان فانی به من چه می‌تواند کرد؟

God, I praise/thank you because you do what you have promised; I trust in you, and then I am not afraid. Ordinary humans certainly cannot [RHQ] harm me!

5 دشمنانم تمام روز در فکر آزار من هستند و یک دم مرا راحت نمی‌گذارند.

All day long my enemies claim that I said things that I did not say (OR, try to destroy what I am doing); they are always thinking of ways to harm me.

6 آنها با هم جمع شده در کمین می‌نشینند و تمام حرکات مرا زیر نظر گرفته، قصد جانم را می‌کنند.

In order to cause trouble for me, they hide and watch everything that I do, waiting for [an opportunity] to kill me [MTY].

7 خدایا، نگذار آنها با این همه شرارت، جان به در برند. با خشم خود آنها را سرنگون کن.

So, God, punish them for the wicked things that they are doing; show that you are angry by defeating those people!

8 تو از پریشانی من آگاهی؛ حساب اشکهایم را داری و آن را در دفترت ثبت کرده‌ای.

You have counted [all] the times that I have been wandering alone/distressed; [it is as though] you have put [all] my tears in a bottle [in order that you can see how much I have cried]. [You have counted my tears and written] the number in your book.

9 روزی که تو را به کمک بخوانم، دشمنانم شکست خورده، خواهند گریخت. یقین دارم که خداوند پشتیبان من است.

When I call out to you, [my] God, my enemies will be defeated; I know that will happen, because you are fighting for me.

10 وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم،

I praise/thank you that you do what you have promised; Yahweh, I [will always] praise you for that [DOU].

11 پس نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند کرد؟

I trust in you, and as a result, I will not be afraid. I know that humans cannot really [RHQ] harm me!

12 خدایا، نذرهای خود را ادا خواهم کرد و قربانیهای تشکر را به درگاه تو تقدیم خواهم نمود،

I will bring to you the offering that I promised; I will bring an offering to you to thank you,

13 زیرا تو مرا از پرتگاه مرگ رهانیدی و نگذاشتی پایم بلغزد و نابود شوم تا بتوانم اکنون در نور حیاتی که در حضور توست راه روم.

because you have rescued me from being killed; you have kept me from stumbling. As a result, I will continue to live in your presence in the light that [shines on those who are still] alive (OR, in the light that [enables people to] live).