< مزامیر 56 >

برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «کبوتر بر درختان بلوط دوردست». غزل داوود دربارۀ زمانی که فلسطینیان او را در جَت گرفتار کردند. ای خدا، بر من رحم فرما، زیرا مورد هجوم دشمنان قرار گرفته‌ام و مخالفانم هر روز عرصه را بر من تنگ‌تر می‌کنند. 1
To the Chief Musician. Upon "The Dove of God from the distant Sea." David’s. A precious Psalm. When the Philistines seized him in Gath. Show me favour, O God, For weak man hath panted for me, All the day, a fighter oppresseth me:
تمام روز دشمنانم بر من یورش می‌آورند. مخالفانم که با من می‌جنگند بسیارند. 2
Mine adversaries have panted all the day, For, many, are fighting with me, loftily.
هنگامی که بترسم، ای خداوند، بر تو توکل خواهم کرد. 3
What day I am afraid, I, unto thee will direct my confidence.
وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، پس نخواهم ترسید، انسان فانی به من چه می‌تواند کرد؟ 4
In God, I will praise his cause, —In God, have I trusted, I will not fear, What can flesh do unto me?
دشمنانم تمام روز در فکر آزار من هستند و یک دم مرا راحت نمی‌گذارند. 5
All the day, they wrest, my words, Against me, all their devices are for mischief;
آنها با هم جمع شده در کمین می‌نشینند و تمام حرکات مرا زیر نظر گرفته، قصد جانم را می‌کنند. 6
They stir up strife—they lie hid, They, mark my steps, —Seeing they have waited for my life.
خدایا، نگذار آنها با این همه شرارت، جان به در برند. با خشم خود آنها را سرنگون کن. 7
Because of iniquity, recompense thou them, —In anger, bring thou down, the peoples, O God.
تو از پریشانی من آگاهی؛ حساب اشکهایم را داری و آن را در دفترت ثبت کرده‌ای. 8
My wandering, hast, thou, recorded, —Put thou my tears in thy bottle, Are they not in thy record?
روزی که تو را به کمک بخوانم، دشمنانم شکست خورده، خواهند گریخت. یقین دارم که خداوند پشتیبان من است. 9
Then, shall my foes turn back, in the day I cry, This, I know, for God is mine!
وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، 10
In God, will I praise with good cause: In Yahweh, will I praise with good cause;
پس نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند کرد؟ 11
In God, have I trusted, I will not fear, What can a son of earth do unto me!
خدایا، نذرهای خود را ادا خواهم کرد و قربانیهای تشکر را به درگاه تو تقدیم خواهم نمود، 12
Upon me, O God, are thy vows, I will pay back praises unto thee.
زیرا تو مرا از پرتگاه مرگ رهانیدی و نگذاشتی پایم بلغزد و نابود شوم تا بتوانم اکنون در نور حیاتی که در حضور توست راه روم. 13
For thou hast rescued my soul from death, Wilt thou not [rescue] my feet from stumbling? That I may walk to and fro, before God, In the light of life.

< مزامیر 56 >