مزامیر 56
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «کبوتر بر درختان بلوط دوردست». غزل داوود دربارۀ زمانی که فلسطینیان او را در جَت گرفتار کردند. ای خدا، بر من رحم فرما، زیرا مورد هجوم دشمنان قرار گرفته‌ام و مخالفانم هر روز عرصه را بر من تنگ‌تر می‌کنند. | 1 |
TO THE OVERSEER. [SET] ON “A SILENT DOVE FAR OFF.” A MIKTAM OF DAVID, IN THE PHILISTINES’ TAKING HOLD OF HIM IN GATH. Favor me, O God, for man swallowed me up, All the day fighting he oppresses me,
| تمام روز دشمنانم بر من یورش می‌آورند. مخالفانم که با من می‌جنگند بسیارند. | 2 |
My enemies have swallowed up all the day, For many [are] fighting against me, O Most High,
| هنگامی که بترسم، ای خداوند، بر تو توکل خواهم کرد. | 3 |
[In] the day I am afraid I am confident toward You.
| وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، پس نخواهم ترسید، انسان فانی به من چه می‌تواند کرد؟ | 4 |
In God I praise His word, in God I have trusted, I do not fear what flesh does to me.
| دشمنانم تمام روز در فکر آزار من هستند و یک دم مرا راحت نمی‌گذارند. | 5 |
All the day they wrest my words, All their thoughts [are] for evil concerning me,
| آنها با هم جمع شده در کمین می‌نشینند و تمام حرکات مرا زیر نظر گرفته، قصد جانم را می‌کنند. | 6 |
They assemble, they hide, they watch my heels, When they have expected my soul.
| خدایا، نگذار آنها با این همه شرارت، جان به در برند. با خشم خود آنها را سرنگون کن. | 7 |
They escape by iniquity, In anger put down the peoples, O God.
| تو از پریشانی من آگاهی؛ حساب اشکهایم را داری و آن را در دفترت ثبت کرده‌ای. | 8 |
You have counted my wandering, You place my tear in Your bottle, Are they not in Your scroll?
| روزی که تو را به کمک بخوانم، دشمنانم شکست خورده، خواهند گریخت. یقین دارم که خداوند پشتیبان من است. | 9 |
Then turn back my enemies in the day I call. This I have known, that God [is] for me.
| وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، | 10 |
In God I praise the word, In YHWH I praise the word.
| پس نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند کرد؟ | 11 |
In God I trusted, I do not fear what man does to me,
| خدایا، نذرهای خود را ادا خواهم کرد و قربانیهای تشکر را به درگاه تو تقدیم خواهم نمود، | 12 |
On me, O God, [are] Your vows, I repay thank-offerings to You.
| زیرا تو مرا از پرتگاه مرگ رهانیدی و نگذاشتی پایم بلغزد و نابود شوم تا بتوانم اکنون در نور حیاتی که در حضور توست راه روم. | 13 |
For You have delivered my soul from death, Do You not [keep] my feet from falling? To habitually walk before God in the light of the living!
