مزامیر 56
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «کبوتر بر درختان بلوط دوردست». غزل داوود دربارۀ زمانی که فلسطینیان او را در جَت گرفتار کردند. ای خدا، بر من رحم فرما، زیرا مورد هجوم دشمنان قرار گرفته‌ام و مخالفانم هر روز عرصه را بر من تنگ‌تر می‌کنند. | 1 |
Unto the end. For the people who have become far removed from the Sacred. Of David, with the inscription of a title, when the Philistines held him in Gath. Have mercy on me, O God, because man has trampled over me. All day long, he has afflicted me by fighting against me.
| تمام روز دشمنانم بر من یورش می‌آورند. مخالفانم که با من می‌جنگند بسیارند. | 2 |
My enemies have trampled over me all day long. For those who make war against me are many.
| هنگامی که بترسم، ای خداوند، بر تو توکل خواهم کرد. | 3 |
From the height of the day, I will be afraid. But truly, I will hope in you.
| وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، پس نخواهم ترسید، انسان فانی به من چه می‌تواند کرد؟ | 4 |
In God, I will praise my words. In God, I have put my trust. I will not fear what flesh can do to me.
| دشمنانم تمام روز در فکر آزار من هستند و یک دم مرا راحت نمی‌گذارند. | 5 |
All day long, they curse my words. All their intentions are for evil against me.
| آنها با هم جمع شده در کمین می‌نشینند و تمام حرکات مرا زیر نظر گرفته، قصد جانم را می‌کنند. | 6 |
They will dwell and hide themselves. They will watch my heel, just as they waited for my soul;
| خدایا، نگذار آنها با این همه شرارت، جان به در برند. با خشم خود آنها را سرنگون کن. | 7 |
because of this, nothing will save them. In your anger, you will crush the people.
| تو از پریشانی من آگاهی؛ حساب اشکهایم را داری و آن را در دفترت ثبت کرده‌ای. | 8 |
O God, I have announced my life to you. You have placed my tears in your sight, and even in your promise.
| روزی که تو را به کمک بخوانم، دشمنانم شکست خورده، خواهند گریخت. یقین دارم که خداوند پشتیبان من است. | 9 |
Then my enemies will be turned back. On whatever day that I call upon you, behold, I know that you are my God.
| وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، | 10 |
In God, I will praise the word. In the Lord, I will praise his speech.
| پس نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند کرد؟ | 11 |
In God, I have hoped. I will not fear what man can do to me.
| خدایا، نذرهای خود را ادا خواهم کرد و قربانیهای تشکر را به درگاه تو تقدیم خواهم نمود، | 12 |
My vows to you, O God, are in me. I will repay them. Praises be to you.
| زیرا تو مرا از پرتگاه مرگ رهانیدی و نگذاشتی پایم بلغزد و نابود شوم تا بتوانم اکنون در نور حیاتی که در حضور توست راه روم. | 13 |
For you have rescued my soul from death and my feet from slipping, so that I may be pleasing in the sight of God, in the light of the living.
