مزامیر 56
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «کبوتر بر درختان بلوط دوردست». غزل داوود دربارۀ زمانی که فلسطینیان او را در جَت گرفتار کردند. ای خدا، بر من رحم فرما، زیرا مورد هجوم دشمنان قرار گرفته‌ام و مخالفانم هر روز عرصه را بر من تنگ‌تر می‌کنند. | 1 |
To the chief music-maker; put to Jonath elem rehokim. Of David. Michtam. When the Philistines took him in Gath. Have mercy on me, O God, for man is attempting my destruction; every day he makes cruel attacks against me.
| تمام روز دشمنانم بر من یورش می‌آورند. مخالفانم که با من می‌جنگند بسیارند. | 2 |
My haters are ever ready to put an end to me; great numbers are lifting themselves up against me.
| هنگامی که بترسم، ای خداوند، بر تو توکل خواهم کرد. | 3 |
In the time of my fear, I will have faith in you.
| وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، پس نخواهم ترسید، انسان فانی به من چه می‌تواند کرد؟ | 4 |
In God will I give praise to his word; in God have I put my hope; I will have no fear of what flesh may do to me.
| دشمنانم تمام روز در فکر آزار من هستند و یک دم مرا راحت نمی‌گذارند. | 5 |
Every day they make wrong use of my words; all their thoughts are against me for evil.
| آنها با هم جمع شده در کمین می‌نشینند و تمام حرکات مرا زیر نظر گرفته، قصد جانم را می‌کنند. | 6 |
They come together, they are waiting in secret places, they take note of my steps, they are waiting for my soul.
| خدایا، نگذار آنها با این همه شرارت، جان به در برند. با خشم خود آنها را سرنگون کن. | 7 |
By evil-doing they will not get free from punishment. In wrath, O God, let the peoples be made low.
| تو از پریشانی من آگاهی؛ حساب اشکهایم را داری و آن را در دفترت ثبت کرده‌ای. | 8 |
You have seen my wanderings; put the drops from my eyes into your bottle; are they not in your record?
| روزی که تو را به کمک بخوانم، دشمنانم شکست خورده، خواهند گریخت. یقین دارم که خداوند پشتیبان من است. | 9 |
When I send up my cry to you, my haters will be turned back; I am certain of this, for God is with me.
| وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، | 10 |
In God will I give praise to his word; in the Lord will I give praise to his word.
| پس نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند کرد؟ | 11 |
In God have I put my hope, I will have no fear of what man may do to me.
| خدایا، نذرهای خود را ادا خواهم کرد و قربانیهای تشکر را به درگاه تو تقدیم خواهم نمود، | 12 |
I keep the memory of my debt to you, O God; I will give you the offerings of praise.
| زیرا تو مرا از پرتگاه مرگ رهانیدی و نگذاشتی پایم بلغزد و نابود شوم تا بتوانم اکنون در نور حیاتی که در حضور توست راه روم. | 13 |
Because you have taken my soul from the power of death; and kept my feet from falling, so that I may be walking before God in the light of life.
