مزامیر 56
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «کبوتر بر درختان بلوط دوردست». غزل داوود دربارۀ زمانی که فلسطینیان او را در جَت گرفتار کردند. ای خدا، بر من رحم فرما، زیرا مورد هجوم دشمنان قرار گرفته‌ام و مخالفانم هر روز عرصه را بر من تنگ‌تر می‌کنند. | 1 |
(Til sangmesteren. Al-jonat-elem-rehokim. Af David. En miktam, da filisterne greb ham i Gat.) Vær mig nådig Gud, thi Mennesker vil mig til livs, jeg trænges stadig af Stridsmænd;
| تمام روز دشمنانم بر من یورش می‌آورند. مخالفانم که با من می‌جنگند بسیارند. | 2 |
mine Fjender vil mig stadig til Livs, thi mange strider bittert imod mig!
| هنگامی که بترسم، ای خداوند، بر تو توکل خواهم کرد. | 3 |
Når jeg gribes af Frygt, vil jeg stole på dig,
| وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، پس نخواهم ترسید، انسان فانی به من چه می‌تواند کرد؟ | 4 |
og med Guds Hjælp skal jeg prise hans Ord. Jeg stoler på Gud, jeg frygter ikke, hvad kan Kød vel gøre mig?
| دشمنانم تمام روز در فکر آزار من هستند و یک دم مرا راحت نمی‌گذارند. | 5 |
De oplægger stadig Råd imod mig, alle deres Tanker går ud på ondt.
| آنها با هم جمع شده در کمین می‌نشینند و تمام حرکات مرا زیر نظر گرفته، قصد جانم را می‌کنند. | 6 |
De flokker sig sammen, ligger på Lur, jeg har dem lige i Hælene, de står mig jo efter Livet.
| خدایا، نگذار آنها با این همه شرارت، جان به در برند. با خشم خود آنها را سرنگون کن. | 7 |
Gengæld du dem det onde, stød Folkene ned i Vrede, o Gud!
| تو از پریشانی من آگاهی؛ حساب اشکهایم را داری و آن را در دفترت ثبت کرده‌ای. | 8 |
Selv har du talt mine Suk, i din Lædersæk har du gemt mine Tårer; de står jo i din Bog.
| روزی که تو را به کمک بخوانم، دشمنانم شکست خورده، خواهند گریخت. یقین دارم که خداوند پشتیبان من است. | 9 |
Da skal Fjenderne vige, den Dag jeg kalder; så meget ved jeg, at Gud er med mig.
| وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، | 10 |
Med Guds Hjælp skal jeg prise hans Ord, med HERRENs Hjælp skal jeg prise hans Ord.
| پس نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند کرد؟ | 11 |
Jeg stoler på Gud, jeg frygter ikke, hvad kan et Menneske gøre mig?
| خدایا، نذرهای خود را ادا خواهم کرد و قربانیهای تشکر را به درگاه تو تقدیم خواهم نمود، | 12 |
Jeg har Løfter til dig at indfri, o Gud, med Takofre vil jeg betale dig.
| زیرا تو مرا از پرتگاه مرگ رهانیدی و نگذاشتی پایم بلغزد و نابود شوم تا بتوانم اکنون در نور حیاتی که در حضور توست راه روم. | 13 |
Thi fra Døden frier du min Sjæl, ja min Fod fra Fald, at jeg kan vandre for Guds Åsyn i Livets Lys.
