مزامیر 52

1 برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ داوود دربارۀ زمانی که دوآغ ادومی نزد شائول رفت و او را خبر داد که: «داوود به خانۀ اخیملک رفته است.» ای جنگاور، چرا از ظلم خود فخر می‌کنی؟ آیا نمی‌دانی عدالت خدا همیشه پابرجاست؟

למנצח משכיל לדוד ב בבוא דואג האדמי-- ויגד לשאול ויאמר לו-- בא דוד אל-בית אחימלך ג מה-תתהלל ברעה הגבור חסד אל כל-היום

2 ای حیله‌گر، توطئه می‌چینی که دیگران را نابود کنی؛ زبانت مانند تیغ، تیز و برّنده است.

הוות תחשב לשונך כתער מלטש עשה רמיה

3 بدی را به نیکی ترجیح می‌دهی و دروغ را بیشتر از راستی دوست می‌داری.

אהבת רע מטוב שקר מדבר צדק סלה

4 ای فریبکار، تو دوست داری با سخنانت تباهی بار بیاوری.

אהבת כל-דברי-בלע לשון מרמה

5 بنابراین، خدا نیز تو را از خانه‌ات بیرون کشیده تو را به کلی نابود خواهد کرد و ریشه‌ات را از زمین زندگان خواهد کند.

גם-אל יתצך לנצח יחתך ויסחך מאהל ושרשך מארץ חיים סלה

6 نیکان این را دیده، خواهند ترسید و به تو خندیده، خواهند گفت:

ויראו צדיקים וייראו ועליו ישחקו

7 «ببینید، این همان مردی است که به خدا توکل نمی‌کرد، بلکه به ثروت هنگفت خود تکیه می‌نمود و برای حفظ و حراست از خود به ظلم متوسل می‌شد.»

הנה הגבר-- לא ישים אלהים מעוזו ויבטח ברב עשרו יעז בהותו

8 اما من مانند درخت زیتونی هستم که در خانهٔ خدا سبز می‌شود؛ من تا ابد به محبت خدا توکل خواهم کرد.

ואני כזית רענן-- בבית אלהים בטחתי בחסד-אלהים עולם ועד

9 خدایا، به خاطر آنچه که کرده‌ای پیوسته از تو تشکر خواهم نمود و در حضور قوم تو اعلام خواهم کرد که تو نیکو هستی.

אודך לעולם כי עשית ואקוה שמך כי-טוב נגד חסידיך