مزامیر 52

1 برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ داوود دربارۀ زمانی که دوآغ ادومی نزد شائول رفت و او را خبر داد که: «داوود به خانۀ اخیملک رفته است.» ای جنگاور، چرا از ظلم خود فخر می‌کنی؟ آیا نمی‌دانی عدالت خدا همیشه پابرجاست؟

“To the chief musician, a Maskil of David, When Doeg the Edomite came and told Saul, and said unto him, David is come to the house of Achimelech.” What vauntest thou thyself of wickedness, O mighty man? the kindness of God endureth all the time.

2 ای حیله‌گر، توطئه می‌چینی که دیگران را نابود کنی؛ زبانت مانند تیغ، تیز و برّنده است.

Thy tongue deviseth mischiefs, like a sharpened razor, thou worker of deceit.

3 بدی را به نیکی ترجیح می‌دهی و دروغ را بیشتر از راستی دوست می‌داری.

Thou lovest evil more than good; falsehood more than speaking righteousness. (Selah)

4 ای فریبکار، تو دوست داری با سخنانت تباهی بار بیاوری.

Thou lovest all words of destruction, the tongue of deceit.

5 بنابراین، خدا نیز تو را از خانه‌ات بیرون کشیده تو را به کلی نابود خواهد کرد و ریشه‌ات را از زمین زندگان خواهد کند.

[Therefore] God will also destroy thee for ever: he will take thee away, and pluck thee out of his tent, and root thee out of the land of life. (Selah)

6 نیکان این را دیده، خواهند ترسید و به تو خندیده، خواهند گفت:

And the righteous shall see it, and they will be afraid, and laugh concerning him:

7 «ببینید، این همان مردی است که به خدا توکل نمی‌کرد، بلکه به ثروت هنگفت خود تکیه می‌نمود و برای حفظ و حراست از خود به ظلم متوسل می‌شد.»

“Lo, this is the man that made not God his fortress; but trusted in the abundance of his riches, relied proudly on his mischievous wickedness.”

8 اما من مانند درخت زیتونی هستم که در خانهٔ خدا سبز می‌شود؛ من تا ابد به محبت خدا توکل خواهم کرد.

But I am like a green olive-tree in the house of God: I trust in the kindness of God for ever and ever.

9 خدایا، به خاطر آنچه که کرده‌ای پیوسته از تو تشکر خواهم نمود و در حضور قوم تو اعلام خواهم کرد که تو نیکو هستی.

I will thank thee for ever, because thou hast done it: and I will wait on thy name, for [it is] good, before thy pious ones.