مزامیر 50

1 مزمور آساف. یهوه، خدای خدایان، سخن می‌گوید؛ او همهٔ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا می‌خواند.

Salmo de Asafe: Deus, o SENHOR Deus fala e chama a terra, desde onde o sol nasce até onde ele se põe.

2 نور جلال خدا از کوه صهیون، که مظهر زیبایی و بزرگی اوست، می‌تابد.

Desde Sião, a perfeição da beleza, Deus mostra seu imenso brilho.

3 خدای ما خواهد آمد و سکوت نخواهد کرد. شعله‌های آتش در پیشاپیش او و گردباد در اطراف اوست.

Nosso Deus virá, e não ficará calado; fogo queimará adiante dele, e ao redor dele haverá grande tormenta.

4 او آسمان و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند.

Ele chamará aos céus do alto, e à terra, para julgar a seu povo.

5 خداوند می‌فرماید: «قوم خاص مرا که با قربانیهای خود با من عهد بسته‌اند که نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع کنید.»

Ajuntai-me meus santos, que confirmam meu pacto por meio de sacrifício.

6 آسمانها گواهند که خدا، خود داور است و با عدالت داوری می‌کند.

E os céus anunciarão sua justiça, pois o próprio Deus é o juiz. (Selá)

7 «ای قوم من، ای اسرائیل، به سخنان من گوش دهید، زیرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت می‌دهم.

Ouve, povo meu, e eu falarei; eu darei testemunho contra ti, Israel; eu sou Deus, o teu Deus.

8 دربارهٔ قربانی‌هایتان شما را سرزنش نمی‌کنم، زیرا قربانی‌های سوختنی خود را پیوسته به من تقدیم می‌کنید.

Eu não te repreenderei por causa de teus sacrifícios, porque teus holocaustos estão continuamente perante mim.

9 من محتاج گوساله‌ای از طویلۀ تو نیستم و نه بزی از آغُلت،

Não tomarei bezerro de tua casa, [nem] bodes de teus currais;

10 زیرا همهٔ حیواناتی که در جنگل و کوه هستند از آن منند.

Porque todo animal das matas é meu, [e também] os milhares de animais selvagens das montanhas.

11 همهٔ پرندگانی که بر کوهها پرواز می‌کنند و تمام حیواناتی که در صحراها می‌چرند، به من تعلق دارند.

Conheço todas as aves das montanhas, e as feras do campo [estão] comigo.

12 اگر گرسنه هم می‌بودم از تو خوراک نمی‌خواستم، زیرا که جهان و هر چه که در آن است از آن من است.

Se eu tivesse fome, não te diria, porque meu é o mundo, e tudo o que nele há.

13 مگر من گوشت گاوها را می‌خورم و یا خون بزها را می‌نوشم؟

Comeria eu carne de touros, ou beberia sangue de bodes?

14 «قربانی واقعی که باید تقدیم کنید این است که خدای متعال را شکر نمایید و نذرهایی را که کرده‌اید ادا کنید.

Oferece a Deus sacrifício de louvor, e paga ao Altíssimo os teus votos.

15 هنگامی که در مشکلات هستید مرا بخوانید؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستایش خواهید کرد.»

E clama a mim no dia da angústia; e eu te farei livre, e tu me glorificarás.

16 اما خدا به شریران چنین می‌گوید: «شما چه حق دارید که فرایض مرا بر زبان بیاورید و دربارهٔ عهد من سخن بگویید؟

Mas Deus diz ao perverso: Para que tu recitas meus estatutos, e pões meu pacto em tua boca?

17 زیرا شما از اصلاح شدن نفرت دارید و کلام مرا پشت گوش می‌اندازید.

Pois tu odeias a repreensão, e lança minhas palavras para detrás de ti.

18 وقتی دزد را می‌بینید که دزدی می‌کند با وی همدست می‌شوید و با زناکاران معاشرت می‌کنید.

Se vês ao ladrão, tu consentes com ele; e tens tua parte com os adúlteros.

19 سخنان شما با خباثت و نیرنگ آمیخته است.

Com tua boca pronuncias o mal, e tua língua gera falsidades.

20 هر جا می‌نشینید از برادرتان بد می‌گویید و غیبت می‌کنید.

Tu te sentas [e] falas contra teu irmão; contra o filho de tua mãe tu dizes ofensas.

21 این کارها را کردید و من چیزی نگفتم. فکر کردید من هم مانند شما هستم! اما اینک من شما را برای تمام این کارها تنبیه می‌کنم.

Tu fazes estas coisas, e eu fico calado; pensavas que eu seria como tu? Eu te condenarei, e mostrarei [teus males] diante de teus olhos.

22 «ای کسانی که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید و گرنه شما را هلاک خواهم کرد و فریادرسی نخواهید داشت.

Entendei, pois, isto, vós que vos esqueceis de Deus; para que eu não [vos] faça em pedaços, e não haja quem [vos] livre.

23 قربانی شایستهٔ من آنست که از من سپاسگزار باشید و مرا ستایش کنید. هر که چنین کند راه نجات را به او نشان خواهم داد.»

Quem oferece sacrifício de louvor me glorificará, e ao que cuida de seu caminho, eu lhe mostrarei a salvação de Deus.