مزامیر 50

1 مزمور آساف. یهوه، خدای خدایان، سخن می‌گوید؛ او همهٔ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا می‌خواند.

O Deus poderoso, o Senhor, falou e chamou a terra desde o nascimento do sol até ao seu ocaso.

2 نور جلال خدا از کوه صهیون، که مظهر زیبایی و بزرگی اوست، می‌تابد.

Desde Sião, a perfeição da formosura, resplandeceu Deus.

3 خدای ما خواهد آمد و سکوت نخواهد کرد. شعله‌های آتش در پیشاپیش او و گردباد در اطراف اوست.

Virá o nosso Deus, e não se calará; um fogo se irá consumindo diante dele, e haverá grande tormenta ao redor dele.

4 او آسمان و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند.

Chamará os céus lá do alto, e a terra, para julgar o seu povo.

5 خداوند می‌فرماید: «قوم خاص مرا که با قربانیهای خود با من عهد بسته‌اند که نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع کنید.»

Ajuntai-me os meus santos, aqueles que fizeram comigo um concerto com sacrifícios.

6 آسمانها گواهند که خدا، خود داور است و با عدالت داوری می‌کند.

E os céus anunciarão a sua justiça; pois Deus mesmo é o Juiz (Selah)

7 «ای قوم من، ای اسرائیل، به سخنان من گوش دهید، زیرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت می‌دهم.

Ouve, povo meu, e eu falarei; Ó Israel, e eu protestarei contia ti: Sou Deus, sou o teu Deus.

8 دربارهٔ قربانی‌هایتان شما را سرزنش نمی‌کنم، زیرا قربانی‌های سوختنی خود را پیوسته به من تقدیم می‌کنید.

Não te repreenderei pelos teus sacrifícios, ou holocaustos, que estão continuamente perante mim.

9 من محتاج گوساله‌ای از طویلۀ تو نیستم و نه بزی از آغُلت،

Da tua casa não tirarei bezerro nem bodes dos teus currais.

10 زیرا همهٔ حیواناتی که در جنگل و کوه هستند از آن منند.

Porque meu é todo o animal da selva, e o gado sobre milhares de montanhas.

11 همهٔ پرندگانی که بر کوهها پرواز می‌کنند و تمام حیواناتی که در صحراها می‌چرند، به من تعلق دارند.

Conheço todas as aves dos montes; e minhas são todas as feras do campo.

12 اگر گرسنه هم می‌بودم از تو خوراک نمی‌خواستم، زیرا که جهان و هر چه که در آن است از آن من است.

Se eu tivesse fome, não to diria, pois meu é o mundo e toda a sua plenitude.

13 مگر من گوشت گاوها را می‌خورم و یا خون بزها را می‌نوشم؟

Comerei eu carne de touros? ou beberei sangue de bodes?

14 «قربانی واقعی که باید تقدیم کنید این است که خدای متعال را شکر نمایید و نذرهایی را که کرده‌اید ادا کنید.

Oferece a Deus sacrifício de louvor, e paga ao altíssimo os teus votos.

15 هنگامی که در مشکلات هستید مرا بخوانید؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستایش خواهید کرد.»

E invoca-me no dia da angústia: eu te livrarei, e tu me glorificarás.

16 اما خدا به شریران چنین می‌گوید: «شما چه حق دارید که فرایض مرا بر زبان بیاورید و دربارهٔ عهد من سخن بگویید؟

Mas ao ímpio diz Deus: Que fazes tu em recitar os meus estatutos, e em tomar o meu concerto na tua boca?

17 زیرا شما از اصلاح شدن نفرت دارید و کلام مرا پشت گوش می‌اندازید.

Visto que aborreces a correção, e lanças as minhas palavras para detraz de ti

18 وقتی دزد را می‌بینید که دزدی می‌کند با وی همدست می‌شوید و با زناکاران معاشرت می‌کنید.

Quando vês o ladrão, consentes com ele, e tens a tua parte com adúlteros.

19 سخنان شما با خباثت و نیرنگ آمیخته است.

Soltas a tua boca para o mal, e a tua língua compõe o engano.

20 هر جا می‌نشینید از برادرتان بد می‌گویید و غیبت می‌کنید.

Assentas-te a falar contra teu irmão; falas mal contra o filho de tua mãe.

21 این کارها را کردید و من چیزی نگفتم. فکر کردید من هم مانند شما هستم! اما اینک من شما را برای تمام این کارها تنبیه می‌کنم.

Estas coisas tens feito, e eu me calei; pensavas que era tal como tu; mas eu te arguirei, e as porei por ordem diante dos teus olhos.

22 «ای کسانی که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید و گرنه شما را هلاک خواهم کرد و فریادرسی نخواهید داشت.

Ouvi pois isto, vós que vos esqueceis de Deus; para que vos não faça em pedaços, sem haver quem vos livre.

23 قربانی شایستهٔ من آنست که از من سپاسگزار باشید و مرا ستایش کنید. هر که چنین کند راه نجات را به او نشان خواهم داد.»

Aquele que oferece o sacrifício de louvor me glorificará; e àquele que bem ordena o seu caminho eu mostrarei a salvação de Deus.