مزامیر 50

1 مزمور آساف. یهوه، خدای خدایان، سخن می‌گوید؛ او همهٔ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا می‌خواند.

psalmus Asaph Deus deorum Dominus locutus est et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum

2 نور جلال خدا از کوه صهیون، که مظهر زیبایی و بزرگی اوست، می‌تابد.

ex Sion species decoris eius

3 خدای ما خواهد آمد و سکوت نخواهد کرد. شعله‌های آتش در پیشاپیش او و گردباد در اطراف اوست.

Deus manifeste veniet Deus noster et non silebit ignis in conspectu eius exardescet et in circuitu eius tempestas valida

4 او آسمان و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند.

advocabit caelum desursum et terram discernere populum suum

5 خداوند می‌فرماید: «قوم خاص مرا که با قربانیهای خود با من عهد بسته‌اند که نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع کنید.»

congregate illi sanctos eius qui ordinant testamentum eius super sacrificia

6 آسمانها گواهند که خدا، خود داور است و با عدالت داوری می‌کند.

et adnuntiabunt caeli iustitiam eius quoniam Deus iudex est diapsalma

7 «ای قوم من، ای اسرائیل، به سخنان من گوش دهید، زیرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت می‌دهم.

audi populus meus et loquar tibi Israhel et testificabor tibi Deus Deus tuus ego sum

8 دربارهٔ قربانی‌هایتان شما را سرزنش نمی‌کنم، زیرا قربانی‌های سوختنی خود را پیوسته به من تقدیم می‌کنید.

non in sacrificiis tuis arguam te holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper

9 من محتاج گوساله‌ای از طویلۀ تو نیستم و نه بزی از آغُلت،

non accipiam de domo tua vitulos neque de gregibus tuis hircos

10 زیرا همهٔ حیواناتی که در جنگل و کوه هستند از آن منند.

quoniam meae sunt omnes ferae silvarum iumenta in montibus et boves

11 همهٔ پرندگانی که بر کوهها پرواز می‌کنند و تمام حیواناتی که در صحراها می‌چرند، به من تعلق دارند.

cognovi omnia volatilia caeli et pulchritudo agri mecum est

12 اگر گرسنه هم می‌بودم از تو خوراک نمی‌خواستم، زیرا که جهان و هر چه که در آن است از آن من است.

si esuriero non dicam tibi meus est enim orbis terrae et plenitudo eius

13 مگر من گوشت گاوها را می‌خورم و یا خون بزها را می‌نوشم؟

numquid manducabo carnes taurorum aut sanguinem hircorum potabo

14 «قربانی واقعی که باید تقدیم کنید این است که خدای متعال را شکر نمایید و نذرهایی را که کرده‌اید ادا کنید.

immola Deo sacrificium laudis et redde Altissimo vota tua

15 هنگامی که در مشکلات هستید مرا بخوانید؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستایش خواهید کرد.»

et invoca me in die tribulationis et eruam te et honorificabis me diapsalma

16 اما خدا به شریران چنین می‌گوید: «شما چه حق دارید که فرایض مرا بر زبان بیاورید و دربارهٔ عهد من سخن بگویید؟

peccatori autem dixit Deus quare tu enarras iustitias meas et adsumis testamentum meum per os tuum

17 زیرا شما از اصلاح شدن نفرت دارید و کلام مرا پشت گوش می‌اندازید.

tu vero odisti disciplinam et proiecisti sermones meos retrorsum

18 وقتی دزد را می‌بینید که دزدی می‌کند با وی همدست می‌شوید و با زناکاران معاشرت می‌کنید.

si videbas furem currebas cum eo et cum adulteris portionem tuam ponebas

19 سخنان شما با خباثت و نیرنگ آمیخته است.

os tuum abundavit malitia et lingua tua concinnabat dolos

20 هر جا می‌نشینید از برادرتان بد می‌گویید و غیبت می‌کنید.

sedens adversus fratrem tuum loquebaris et adversus filium matris tuae ponebas scandalum

21 این کارها را کردید و من چیزی نگفتم. فکر کردید من هم مانند شما هستم! اما اینک من شما را برای تمام این کارها تنبیه می‌کنم.

haec fecisti et tacui existimasti inique quod ero tui similis arguam te et statuam contra faciem tuam

22 «ای کسانی که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید و گرنه شما را هلاک خواهم کرد و فریادرسی نخواهید داشت.

intellegite nunc haec qui obliviscimini Deum nequando rapiat et non sit qui eripiat

23 قربانی شایستهٔ من آنست که از من سپاسگزار باشید و مرا ستایش کنید. هر که چنین کند راه نجات را به او نشان خواهم داد.»

sacrificium laudis honorificabit me et illic iter quod ostendam illi salutare Dei