مزامیر 50

1 مزمور آساف. یهوه، خدای خدایان، سخن می‌گوید؛ او همهٔ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا می‌خواند.

Drottinn er alvaldur Guð. Hann kallar þjóð sína saman úr austri og vestri.

2 نور جلال خدا از کوه صهیون، که مظهر زیبایی و بزرگی اوست، می‌تابد.

Dýrð Guðs ljómar frá musteri hans á Síonfjalli.

3 خدای ما خواهد آمد و سکوت نخواهد کرد. شعله‌های آتش در پیشاپیش او و گردباد در اطراف اوست.

Hann birtist í þrumugný, umlukinn eyðandi eldi og stormviðri.

4 او آسمان و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند.

Hann er kominn til að dæma lýð sinn. Hróp hans heyrist á himni og jörðu:

5 خداوند می‌فرماید: «قوم خاص مرا که با قربانیهای خود با من عهد بسته‌اند که نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع کنید.»

„Safnið saman þjóð minni sem með fórnunum á altari mínu hefur gert sáttmála við mig.“

6 آسمانها گواهند که خدا، خود داور است و با عدالت داوری می‌کند.

Guð mun dæma réttláta dóma. Himinninn vitnar um réttlæti hans.

7 «ای قوم من، ای اسرائیل، به سخنان من گوش دهید، زیرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت می‌دهم.

Hlusta þú, þjóð mín! Ég er þinn Guð! Taktu eftir úrskurði mínum:

8 دربارهٔ قربانی‌هایتان شما را سرزنش نمی‌کنم، زیرا قربانی‌های سوختنی خود را پیوسته به من تقدیم می‌کنید.

Fórnir þínar tek ég gildar. Þar hefur þú sýnt trúfesti.

9 من محتاج گوساله‌ای از طویلۀ تو نیستم و نه بزی از آغُلت،

En ég girnist þó ekki uxa þína og geitur,

10 زیرا همهٔ حیواناتی که در جنگل و کوه هستند از آن منند.

því að öll dýr jarðarinnar tilheyra mér!

11 همهٔ پرندگانی که بر کوهها پرواز می‌کنند و تمام حیواناتی که در صحراها می‌چرند، به من تعلق دارند.

Hjarðirnar á fjöllunum og fuglar loftsins – allt er það mitt.

12 اگر گرسنه هم می‌بودم از تو خوراک نمی‌خواستم، زیرا که جهان و هر چه که در آن است از آن من است.

Væri ég hungraður, segði ég þér ekki frá því – allt á jörðu er mitt, ekkert er undan skilið.

13 مگر من گوشت گاوها را می‌خورم و یا خون بزها را می‌نوشم؟

Nei, ég þrái ekki kjötfórnir þínar og blóðfórnir,

14 «قربانی واقعی که باید تقدیم کنید این است که خدای متعال را شکر نمایید و نذرهایی را که کرده‌اید ادا کنید.

heldur þakklæti og orðheldni.

15 هنگامی که در مشکلات هستید مرا بخوانید؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستایش خواهید کرد.»

Ákallaðu mig á degi neyðarinnar og þá mun ég frelsa þig. Og þú skalt vegsama mig. Já, þetta skaltu gera.

16 اما خدا به شریران چنین می‌گوید: «شما چه حق دارید که فرایض مرا بر زبان بیاورید و دربارهٔ عهد من سخن بگویید؟

En við hina óguðlegu segir Drottinn: „Hættið að þylja upp lögmál mitt og heimta af mér,

17 زیرا شما از اصلاح شدن نفرت دارید و کلام مرا پشت گوش می‌اندازید.

þið sem hafnið aga og lítilsvirðið boðorð mín.

18 وقتی دزد را می‌بینید که دزدی می‌کند با وی همدست می‌شوید و با زناکاران معاشرت می‌کنید.

Þið aðstoðið þjófinn og samneytið hórkörlum.

19 سخنان شما با خباثت و نیرنگ آمیخته است.

Þið bölvið og ljúgið

20 هر جا می‌نشینید از برادرتان بد می‌گویید و غیبت می‌کنید.

og baktalið bróður ykkar.

21 این کارها را کردید و من چیزی نگفتم. فکر کردید من هم مانند شما هستم! اما اینک من شما را برای تمام این کارها تنبیه می‌کنم.

Þannig ferst ykkur og svo á ég að þegja?! Er ég þá eins og þið? Nei, ég mun hegna ykkur svo ekki verður um villst.

22 «ای کسانی که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید و گرنه شما را هلاک خواهم کرد و فریادرسی نخواهید داشت.

En þið sem gleymduð Guði, fáið eitt tækifæri enn, síðan læt ég eyðinguna koma og þá er allt um seinan.

23 قربانی شایستهٔ من آنست که از من سپاسگزار باشید و مرا ستایش کنید. هر که چنین کند راه نجات را به او نشان خواهم داد.»

Sá sem færir þakkargjörð að fórn, heiðrar mig. Og þeir sem breyta eftir orðum mínum fá að sjá hjálpræði mitt.“