مزامیر 50

1 مزمور آساف. یهوه، خدای خدایان، سخن می‌گوید؛ او همهٔ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا می‌خواند.

Asáf zsoltára. Az Istenek Istene, az Úr szól, és hívja a földet a nap keltétől lenyugtáig.

2 نور جلال خدا از کوه صهیون، که مظهر زیبایی و بزرگی اوست، می‌تابد.

A Sionról, a melynek szépsége tökéletes, fényeskedik Isten.

3 خدای ما خواهد آمد و سکوت نخواهد کرد. شعله‌های آتش در پیشاپیش او و گردباد در اطراف اوست.

Eljön a mi Istenünk és nem hallgat; emésztő tűz van előtte, s körülte erős forgószél.

4 او آسمان و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند.

Hívja az egeket onnan felül, és a földet, hogy megítélje népét:

5 خداوند می‌فرماید: «قوم خاص مرا که با قربانیهای خود با من عهد بسته‌اند که نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع کنید.»

Gyűjtsétek elém kegyeseimet, a kik áldozattal erősítik szövetségemet!

6 آسمانها گواهند که خدا، خود داور است و با عدالت داوری می‌کند.

És az egek kijelentik az ő igazságát, mert az Isten biró. (Szela)

7 «ای قوم من، ای اسرائیل، به سخنان من گوش دهید، زیرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت می‌دهم.

Hallgass én népem, hadd szóljak! Te Izráel, hadd tegyek bizonyságot rólad; Isten vagyok én, a te Istened.

8 دربارهٔ قربانی‌هایتان شما را سرزنش نمی‌کنم، زیرا قربانی‌های سوختنی خود را پیوسته به من تقدیم می‌کنید.

Nem feddlek én téged áldozataidért, és hogy égőáldozataid szüntelen előttem vannak.

9 من محتاج گوساله‌ای از طویلۀ تو نیستم و نه بزی از آغُلت،

De nem fogadhatok el tulkot a te házadból, vagy bakokat a te aklaidból;

10 زیرا همهٔ حیواناتی که در جنگل و کوه هستند از آن منند.

Mert enyém az erdőnek minden vadja, a barmok az ezernyi hegyeken.

11 همهٔ پرندگانی که بر کوهها پرواز می‌کنند و تمام حیواناتی که در صحراها می‌چرند، به من تعلق دارند.

Ismerem a hegyeknek minden szárnyasát, és a mező állatai tudva vannak nálam.

12 اگر گرسنه هم می‌بودم از تو خوراک نمی‌خواستم، زیرا که جهان و هر چه که در آن است از آن من است.

Ha megéhezném, nem mondanám meg néked, mert enyém e világ és ennek mindene.

13 مگر من گوشت گاوها را می‌خورم و یا خون بزها را می‌نوشم؟

Avagy eszem-é én a bikák húsát, és a bakoknak vérét iszom-é?

14 «قربانی واقعی که باید تقدیم کنید این است که خدای متعال را شکر نمایید و نذرهایی را که کرده‌اید ادا کنید.

Hálával áldozzál az Istennek, és teljesítsd a felségesnek fogadásidat!

15 هنگامی که در مشکلات هستید مرا بخوانید؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستایش خواهید کرد.»

És hívj segítségül engem a nyomorúság idején, én megszabadítlak téged és te dicsőítesz engem.

16 اما خدا به شریران چنین می‌گوید: «شما چه حق دارید که فرایض مرا بر زبان بیاورید و دربارهٔ عهد من سخن بگویید؟

A gonosznak pedig ezt mondja Isten: Miért beszélsz te rendeléseimről, és veszed szádra az én szövetségemet?

17 زیرا شما از اصلاح شدن نفرت دارید و کلام مرا پشت گوش می‌اندازید.

Hiszen te gyűlölöd a fenyítést, és hátad mögé veted rendelésimet!

18 وقتی دزد را می‌بینید که دزدی می‌کند با وی همدست می‌شوید و با زناکاران معاشرت می‌کنید.

Ha lopót látsz, mellé adod magad, és ha paráznákat, társalkodol velök.

19 سخنان شما با خباثت و نیرنگ آمیخته است.

A szádat gonoszságra tátod, és a nyelved csalárdságot sző.

20 هر جا می‌نشینید از برادرتان بد می‌گویید و غیبت می‌کنید.

Leülsz és felebarátodra beszélsz, anyád fiát is megszidalmazod.

21 این کارها را کردید و من چیزی نگفتم. فکر کردید من هم مانند شما هستم! اما اینک من شما را برای تمام این کارها تنبیه می‌کنم.

Ezeket teszed és én hallgassak? Azt gondolod, olyan vagyok, mint te? Megfeddelek téged, és elédbe sorozom azokat.

22 «ای کسانی که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید و گرنه شما را هلاک خواهم کرد و فریادرسی نخواهید داشت.

Értsétek meg ezt, ti Istent felejtők, hogy el ne ragadjalak menthetetlenül:

23 قربانی شایستهٔ من آنست که از من سپاسگزار باشید و مرا ستایش کنید. هر که چنین کند راه نجات را به او نشان خواهم داد.»

A ki hálával áldozik, az dicsőít engem, és a ki az útra vigyáz, annak mutatom meg Istennek szabadítását.