< مزامیر 50 >

مزمور آساف. یهوه، خدای خدایان، سخن می‌گوید؛ او همهٔ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا می‌خواند. 1
מזמור לאסף אל אלהים יהוה דבר ויקרא ארץ ממזרח שמש עד מבאו׃
نور جلال خدا از کوه صهیون، که مظهر زیبایی و بزرگی اوست، می‌تابد. 2
מציון מכלל יפי אלהים הופיע׃
خدای ما خواهد آمد و سکوت نخواهد کرد. شعله‌های آتش در پیشاپیش او و گردباد در اطراف اوست. 3
יבא אלהינו ואל יחרש אש לפניו תאכל וסביביו נשערה מאד׃
او آسمان و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند. 4
יקרא אל השמים מעל ואל הארץ לדין עמו׃
خداوند می‌فرماید: «قوم خاص مرا که با قربانیهای خود با من عهد بسته‌اند که نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع کنید.» 5
אספו לי חסידי כרתי בריתי עלי זבח׃
آسمانها گواهند که خدا، خود داور است و با عدالت داوری می‌کند. 6
ויגידו שמים צדקו כי אלהים שפט הוא סלה׃
«ای قوم من، ای اسرائیل، به سخنان من گوش دهید، زیرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت می‌دهم. 7
שמעה עמי ואדברה ישראל ואעידה בך אלהים אלהיך אנכי׃
دربارهٔ قربانی‌هایتان شما را سرزنش نمی‌کنم، زیرا قربانی‌های سوختنی خود را پیوسته به من تقدیم می‌کنید. 8
לא על זבחיך אוכיחך ועולתיך לנגדי תמיד׃
من محتاج گوساله‌ای از طویلۀ تو نیستم و نه بزی از آغُلت، 9
לא אקח מביתך פר ממכלאתיך עתודים׃
زیرا همهٔ حیواناتی که در جنگل و کوه هستند از آن منند. 10
כי לי כל חיתו יער בהמות בהררי אלף׃
همهٔ پرندگانی که بر کوهها پرواز می‌کنند و تمام حیواناتی که در صحراها می‌چرند، به من تعلق دارند. 11
ידעתי כל עוף הרים וזיז שדי עמדי׃
اگر گرسنه هم می‌بودم از تو خوراک نمی‌خواستم، زیرا که جهان و هر چه که در آن است از آن من است. 12
אם ארעב לא אמר לך כי לי תבל ומלאה׃
مگر من گوشت گاوها را می‌خورم و یا خون بزها را می‌نوشم؟ 13
האוכל בשר אבירים ודם עתודים אשתה׃
«قربانی واقعی که باید تقدیم کنید این است که خدای متعال را شکر نمایید و نذرهایی را که کرده‌اید ادا کنید. 14
זבח לאלהים תודה ושלם לעליון נדריך׃
هنگامی که در مشکلات هستید مرا بخوانید؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستایش خواهید کرد.» 15
וקראני ביום צרה אחלצך ותכבדני׃
اما خدا به شریران چنین می‌گوید: «شما چه حق دارید که فرایض مرا بر زبان بیاورید و دربارهٔ عهد من سخن بگویید؟ 16
ולרשע אמר אלהים מה לך לספר חקי ותשא בריתי עלי פיך׃
زیرا شما از اصلاح شدن نفرت دارید و کلام مرا پشت گوش می‌اندازید. 17
ואתה שנאת מוסר ותשלך דברי אחריך׃
وقتی دزد را می‌بینید که دزدی می‌کند با وی همدست می‌شوید و با زناکاران معاشرت می‌کنید. 18
אם ראית גנב ותרץ עמו ועם מנאפים חלקך׃
سخنان شما با خباثت و نیرنگ آمیخته است. 19
פיך שלחת ברעה ולשונך תצמיד מרמה׃
هر جا می‌نشینید از برادرتان بد می‌گویید و غیبت می‌کنید. 20
תשב באחיך תדבר בבן אמך תתן דפי׃
این کارها را کردید و من چیزی نگفتم. فکر کردید من هم مانند شما هستم! اما اینک من شما را برای تمام این کارها تنبیه می‌کنم. 21
אלה עשית והחרשתי דמית היות אהיה כמוך אוכיחך ואערכה לעיניך׃
«ای کسانی که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید و گرنه شما را هلاک خواهم کرد و فریادرسی نخواهید داشت. 22
בינו נא זאת שכחי אלוה פן אטרף ואין מציל׃
قربانی شایستهٔ من آنست که از من سپاسگزار باشید و مرا ستایش کنید. هر که چنین کند راه نجات را به او نشان خواهم داد.» 23
זבח תודה יכבדנני ושם דרך אראנו בישע אלהים׃

< مزامیر 50 >